Wat is het?
Safranbolu is een voorbeeld van een typisch Ottomaanse handelsstad. Het speelde een sleutelrol in de karavaanhandel tussen Europa en de Oriënt. In de oude stad zijn veel oude gebouwen bewaard gebleven, waaronder moskeeën, graven, fonteinen, baden, karavanserais, een klokkentoren, en honderden particuliere huizen. De naam van de stad is afgeleid van saffraan, aangezien Safranbolu een centrum voor de saffraanteelt en -handel was.

Cijfer: 6 (Het oude centrum is een coherent geheel van traditionele huizen en publieke gebouwen. Bijzonder voor Turkije omdat daar de binnensteden vaak heftig gemoderniseerd zijn, maar je ziet het vaker in Albanië, Bosnië, Macedonië en zelfs Azerbaijan. )

Toegang: Gratis. Ik ben nergens naar binnen geweest.

Hoeveel tijd: 2 uur

Opvallend: Ik kwam via de ‘achteringang’ aangelopen vanaf het busstation, zo’n twee kilometer verderop in de ‘nieuwe’ stad. Maps.me stuurde me door allerlei verlaten straatjes richting mijn pension, ook in zo’n oud huis. De vloeren waren van hout en kraakten. Verder was alles er klein van binnen.

Een paar straten verderop, beginnend vanaf het centrale plein, stapte ik in een andere wereld. Die van de flanerende dagjesmensen en de bus met Chinese toeristen. Elk gebouw in de binnenstad is nu een souvenirwinkel of restaurant. De oude karavanserai, één van de grotere publieke gebouwen, is nu zelfs geheel overgenomen door een hotel (plus restaurant, koffieshop en souvenirwinkels).

Het badhuis, stammend uit de 17^de eeuw, sprak me het meest aan. Het is nog steeds in gebruik.