De zeven grootste steden van de Lycische beschaving vormden in de 1ste eeuw voor Christus de Lycische Liga – een ‘democratisch’ stelsel, maar met sommige steden met meer stemmen dan andere. ‘Lycisch’ verwijst in deze periode naar een regionale identiteit: de mensen in deze kuststreek leefden officieel onder Perzische, Hellenistische en Romeinse heerschappij, maar hadden veel autonomie.

Ik concentreerde mijn bezoek op Tlos, misschien wel het beste van de zeven en in sommige opzichten zelfs beter dan Xanthos, de Lycische stad die al werelderfgoed is. Bij het aanrijden wist ik al dat het een goed bezoek zou worden: de ligging van Tlos, tussen steile heuvels en ravijnen, is adembenemend. Het opgegraven gebied is compact, met de Akropolis en de uit rotsen gehouwen graven aan de rechterkant, het stadion in het midden en het theater en de baden aan de linkerkant.

De bezoekersfaciliteiten zijn hier heel basaal, maar je hoeft ook maar een relatief lage toegangsprijs van 40 TL te betalen. Parkeren doe je gewoon ergens aan de kant van de weg. De paden naar de uit rotsen gehouwen graven zijn erg glad met losse stenen. Er is ook geen bewegwijzerde route. Maar het is ook leuk om de verschillende elementen zelf te ontdekken. Er waren behoorlijk wat buitenlandse toeristen aanwezig ondanks de relatieve onbekendheid van de plek.

Ik begon bij de graven die in de heuvels zijn uitgehouwen. Op de klim naar boven passeerde ik al twee van de sarcofagen die zo kenmerkend zijn voor de Lyciërs: stenen doodskisten op een voetstuk geplant.

De uit rotsen gehouwen graven hebben strakke gevels, maar zijn simpel van binnen met slechts een paar stenen banken. De klim eindigt bovenaan bij de citadel, die tot in de 19de eeuw in verschillende etappes werd gebruikt en uitgebreid. Op weg naar beneden nam ik een ander pad en kwam uit bij een onbekend gebouw dat volledig afgesloten leek te zijn.

Daarna liep ik in de richting van het theater, zo’n 500 meter verderop aan de andere kant van de weg. Je komt langs de thermen, waarvan het Grote Bad is omgebouwd tot een Byzantijnse kerk.

Het theater zelf ondergaat momenteel een grote verbouwing, het hele middengedeelte van de rijen zitplaats lijkt te zijn ingestort – nog steeds een zichtbaar resultaat van de aardbeving in 141 na Christus die het grootste deel van de stad verwoestte? Ze hebben nu een kraan aan het werk gezet om materialen weg te takelen van het terrein.