Ook in het noorden: Thailand’s werelderfgoednominatie voor 2023. De opgravingen bij Sri Thep hebben een aantal weinig opmerkelijke Khmer-ruïnes opgeleverd, maar de nominatie zal ongetwijfeld meer gericht zijn op de overblijfselen van de boeddhistische Dvaravati-cultuur die eerder hetzelfde gebied bestreek.

Ik bezocht Sri Thep (soms ook getranscribeerd als Si Thep) met een huurauto vanuit Bangkok, een auto die me ook toegang gaf tot het meer afgelegen park Huai Kha Khaeng verder naar het noordwesten. Toen ik op de hoofdlocatie van Sri Thep aankwam, was de buitentemperatuur 37 graden, dus ik was blij een elektrisch karretje te zien wachten om me rond te rijden.

We stopten eerst bij wat de chauffeur ‘drie tempels’ noemde. Twee van hen zijn vrij eenvoudige stoepa’s in Khmer-stijl, de derde is een onopvallende lagere rechthoekige structuur.

Pas van dichtbij kun je zien dat het een band rondom heeft die is gedecoreerd met grappige, uit steen gehouwen hurkende mannen en dieren. Deze ‘gestucte dwergen’ komen voort uit de Dvaravati-cultuur. Een beschermend dak beschermt ze nu tegen de elementen.

Daarna gingen we naar de opgravingsplaats waar ze vijf menselijke skeletten hebben gevonden en één van een olifant, die waarschijnlijk dateren van vóór de Dvaravati-periode. En dat was het – na een half uurtje werd ik weer naar de parkeerplaats gebracht.

Ongeveer 3 kilometer verder langs de hoofdweg ligt de tweede locatie, Khao Khlang Nok. Dit is één van de grootst overgebleven voorbeelden van de Dvaravati-architectuur. Het is nu een enorm bakstenen platform met nog eens een stapel stenen er bovenop. Beklimmen is toegestaan via één van de vier originele trappen.

Een betere introductie vind je bij de ingang: een schaalmodel van hoe de stupa er vroeger uitzag, een indrukwekkend hoog wit gebouw, enigszins Birmaans van uiterlijk (de Dvaravati was een Mon-koninkrijk, nog steeds een belangrijke etnische groep in het huidige Myanmar). Daarnaast hebben ze al een informatiepaneel over Werelderfgoed voorbereid (alleen in het Thais).

Sri Thep was een belangrijk religieus centrum en instrumenteel in de verspreiding van het Boeddhisme over Zuidoost-Azië, hoewel daar weinig van over is in vergelijking met bijvoorbeeld de Oude Steden van Pyu of Bagan. Al met al is het een teleurstellende site om te bezoeken en de Thai kunnen alleen maar hopen dat de nominatie in ieder geval op papier overtuigend genoeg is.