Wat is het?
Het Historisch centrum (Chorá) met klooster van de Heilige Johannes “de Theoloog” en grot van de Apocalyps op het eiland Patmos vormen een Grieks-orthodoxe pelgrimsplaats. Sinds de 11^de eeuw worden er religieuze ceremonies gehouden op de plek waar de evangelist Johannes het Bijbelboek ‘Openbaring’ geschreven zou hebben.

Cijfer: 7 (Het ziet er goed verzorgd en fotogeniek uit. De religieuze waarde gaat wat aan mij voorbij en is ook niet erg voelbaar – er lopen veel meer ‘gewone’ toeristen dan pelgrims rond.)

Toegang: 5 EUR voor het klooster en 3 EUR voor de grot

Hoeveel tijd: Halve dag.

Opvallend: Als je met de veerboot aankomt op Patmos (er is geen vliegveld), dan valt meteen de grote vesting op boven op de hoogste berg van het eiland. Wat lijkt op een kasteel is in werkelijkheid het Johannietenklooster.

Het is pas half 11 als de boot me aflevert, veel te vroeg om in te checken in het hotel. Ik ga dus maar op eerste verkenning naar het werelderfgoed. Er gaat ongeveer eens per uur een bus van de havenstad Skala naar Chora, de oude stad waar ook het klooster ligt. Het is maar 5 kilometer, maar het is steil omhoog.

Veel mensen bezoeken Patmos als een dagtocht vanaf één van de andere eilanden. Op het midden van de dag is het er dus ook het drukst. Ik heb gelukkig 2 dagen hier, dus bewaar de grotere bezienswaardigheden voor morgen wanneer ik vroeg kan starten. Ik zwerf eerst maar eens door Chorá, een labyrint van smalle straatjes en witte stenen huizen waar alleen de ramen en deuren hun natuurlijke kleur hebben behouden.

Daarna loop ik van de berg af naar beneden, terug richting Skala. Halverwege kom je dan langs de Grot van de Apocalyps. Dit is het meest heilige deel van Patmos, naar verluidt de plek waar de evangelist Johannes rond het jaar 95 een visioen kreeg over het einde van de wereld en het daarna neerpende in wat later een Bijbelboek werd.

Er zijn in de loop der tijden heel wat gebouwen om de grot heen gebouwd, zodat eerst wat onduidelijk is waar je moet zijn.

Bij de ‘echte’ ingang zit een man entreekaartjes te verkopen (3 EUR per stuk) en er is ook een winkeltje met pelgrimssouvenirs. Nog een paar gangen door, met een enkel icoon aan de muur, en dan sta je in wat toch echt dé grot is. Er zijn een paar mensen aan het bidden, tegen de rotswand aan.

De volgende dag neem ik om half 9 weer de bus naar boven. Dit keer ga ik direct naar het klooster. Er zijn geen andere bezoekers behalve een Griekse vrouw en haar dochter. Je komt eerst langs de kerk, die opent naar een kleine binnenplaats. De buitenste galerij van de kerk is met muurschilderingen bedekt, deze zijn echter niet zo mooi van kwaliteit als die binnen (waar je niet mag fotograferen).

Een ander hoogtepunt van het klooster is het museum. Hier worden met name iconen gepresenteerd. Veel ervan dateren uit de tijd dat Patmos een veilige haven werd voor vluchtelingen uit Kreta die op de vlucht waren voor het Ottomaanse Rijk (begin 17de eeuw). Dat de Ottomaanse sultan ook wel eens samenwerkte met de orthodoxe christenen van Patmos blijkt uit een tentoongesteld edict waarin hij oproept 3 inwoners van Pathmos op te sporen die gekidnapt waren door piraten.

Vanuit één van de ramen van het museum heb je een prachtig uitzicht over Chorá, de rest van het eiland Patmos en de omringende blauwe zee.

De rest van de ochtend loop ik nog wat door de oude straatjes en bezoek het nonnenklooster Zoodohos Pighi, dat ook een mooi oud kerkje vol met muurschilderingen heeft.