Wat is het?
Het 202 kilometer lange Rideau-kanaal is het oudste continu werkende kanaalsysteem in Noord-Amerika. Het werd in 1832 aangelegd voor militaire doeleinden: de verdediging van de Britse kolonie Canada tegen de Verenigde Staten. Later was het vooral in gebruik voor de handel en het droeg bij tot de economische ontwikkeling van de regio. Nu is het alleen nog in gebruik voor de pleziervaart.

Cijfer: 5 (Het voelt een beetje als vals-spelen – slechts 19 van de 202 kilometer is door mensenhanden gekanaliseerd, voor de rest volgt het het natuurlijk verloop van twee rivieren. Ook was het kanaal nooit een groot succes en werd de infrastructuur in de regio al snel verbeterd door de aanleg van spoorlijnen. Nu ligt het er een beetje tam bij.)

Toegang: Gratis

Hoeveel tijd: Een halve dag.

Opvallend: Om het Rideau-kanaal te bezoeken zijn er een aantal opties: je kunt het zien op een stedentrip naar Ottawa, je kunt je richten op vijf specifieke locaties in en rond de stad Kingston, of wat tijd doorbrengen met het volgen van het kanaal op zijn traject tussen die twee steden. Dat laatste deed ik: na een overnachting in Montreal reed ik een paar uur naar het zuiden en bezocht ik Burritts Rapids Lock Station, Merrickville Lock Station en Jones Falls Lock Station. Dit deel van Ontario is een vlak en groen landbouwgebied, een soort supergrote versie van Nederland of Noord-Duitsland. Er staan veel mooie, grote huizen.

Ik begon bij Burritts Rapids – een kleine, verlaten plek waar ik de enige bezoeker was. Hier kun je de vier kilometer lange ‘Tip to tip trail’-wandeling doen die vanaf de sluizen via een draaibrug langs het kanaal naar een dam loopt.

Het is een prettige ochtendwandeling, maar de kanaal-aspecten zijn een beetje teleurstellend. Het pad is hier en daar modderig en sommige delen hebben veel muggen (het bloed zat op mijn armen!). Wel is het een goed terrein om vogels te spotten (het is erg rustig), en eekhoorns en schildpadden. Op de weg hier naar toe zag ik zelfs waarschuwingsborden voor overstekende schildpadden.

Merrickville Lock Station heeft een heel andere setting: het ligt in het stadscentrum. Als je een koffie- of lunchpauze nodig hebt, is dit de beste plek om dat te doen, want er is weinig onderweg of op de andere locaties. Blikvanger hier is de ‘Blockhouse’: een verdedigbaar gebouw ooit (af en toe) bemand door het Britse koloniale leger en ontworpen naar het voorbeeld van middeleeuwse vestingwerken. Helaas heeft het zeer beperkte openingstijden, dus ik heb de binnenkant niet kunnen zien.

Tot slot, Jones Falls. Mijn Waze-app had problemen om me naar deze sluizen te leiden; het is het beste om richting Hotel Kenney te navigeren. Je kunt voor het hotel parkeren of op het parkeerterrein van Parks Canada eerder in de straat. Deze sluizen waren de meest indrukwekkende van de drie die ik bezocht: het is een mooie, bosrijke omgeving en de sluizen moeten het grootste hoogteverschil overwinnen.

Er waren 2 plezierboten op weg naar beneden toen ik daar was. Net als op de andere locaties bedienen medewerkers van Parks Canada de sluizen – een herinnering dat het geen commercieel kanaal meer is en alleen in recreatief gebruik.