Wat is het?
Dougga omvat de vrijwel complete overblijfselen van een Romeinse provinciestad, inclusief resten uit eerdere periodes zoals het rijk van de Numidiërs (3de eeuw voor Christus). Toen de stad tot Romeinse kolonie werd gemaakt, werden de Romeinse publieke en religieuze gebouwen met de inheemse stad geïntegreerd. Vanwege zijn afgelegen ligging en afgenomen belang sinds de Byzantijnse tijd, is de stad zeer goed geconserveerd en wordt hij beschouwd als het best bewaarde voorbeeld van een Afrikaans-Romeinse stad in Noord-Afrika.

Cijfer: 8 (De stad is bijna in complete staat bewaard gebleven zonder dat er veel gerestaureerd hoefde te worden. Het doet dan ook veel authentieker aan dan bijvoorbeeld Jerash in Jordanië, wat veel meer een reconstructie is. Tel daarbij op de prachtige groene ligging, tussen de olijfbomen. Én de aanwezigheid van het Numidische mausoleum, het mooiste dat ik op deze reis door Tunesië gezien heb.)

Toegang: 8 Tunesische dinar (2,70 EUR). De rondleiding van de gids kostte daarnaast 50 dinar (16,70 EUR).

Hoeveel tijd: Minimaal 2 uur.

Opvallend: Dougga ligt geplakt tegen een heuvel, ergens op het platteland in het midden van Tunesië. Ik kwam er tegen twee uur aanrijden en was zeker niet de enige bezoeker. Je moet je entreekaartje al aan de poort betalen, daarna mag je pas doorrijden naar het parkeerterrein. Toen ik uit mijn auto stapte, sprak een vrouwelijke gids me in het Engels aan. Ik was toch al van plan er een te ‘huren’, dus dat kwam goed uit. Mouna bleek veel te weten, niet alleen van Dougga maar ook van andere Romeinse opgravingen in Tunesië, en was prima gezelschap.

Het was op het heetst van de dag, maar gelukkig waait het hier op de heuvel een beetje. Je loopt hier veelal over de wegen zoals die door de Romeinen zijn aangelegd. De stenen liggen er nog goed bij, sommige zijn zelfs voorzien van een uitgesneden anti-slip laag. Eronder liggen nog de resten van de riolering. De eerste weg vanaf de huidige ingang eindigt meteen al bij één van de grootste monumenten van de stad, het Capitool.

Deze tempel heeft nog zijn zuilen én een compleet fronton. Op het plein ervoor ligt de ‘Roos der Winden’, een metersgrote kompasroos ingekerfd in de stenen die de windrichtingen weergeeft.

Dougga is sterk in overgebleven details als deze. Ook de WC’s zijn er nog: een enkele in een huis, maar vooral ook deze publieke latrine die ruimte bood aan 12 man:

Er zijn in Dougga goede mozaïeken en beeldhouwwerken gevonden, maar de meeste daarvan zijn verscheept naar het Bardo-museum in Tunis. Er zijn nog wel generieke standbeelden van Romeinse notabelen te zien zonder hoofd (zodat ze gemakkelijk vervangen konden worden door het hoofd van een volgende leider). In het ook zeer mooie badhuis kun je nog het systeem van pijpen zien die de hitte geleidden.

In de stad ligt ook een luxe villa met veel kamers en een middenterrein met vijver en fontein. Dit zou een soort hotel geweest kunnen zijn, anderen zeggen dat het een bordeel was.

Vanaf het centrum van de Romeinse stad kun je in de verte tussen de bomen het Numidisch mausoleum al zien liggen. Het is een eindje naar beneden lopen tot je er voor staat. Dit is een zo perfect gevormd gebouw, hoewel wel gezegd moet worden dat dit meer een reconstructie is dan de rest van Dougga. Het werd in 1842 opgeblazen door een Brit, die vooral geinteresseerd was in een set inscripties die aan de zijkanten zijn aangebracht. Deze waren zowel in het Punisch als in het Libisch-Numidische schrift, waardoor die laatste taal ontcijferd kon worden.