Wat is het?
Carthago was een Fenicische havenstad met veel militaire macht over en handelscontacten in het Middellandse Zeegebied. De stad begon zijn imperium vanaf de 6^de eeuw voor Christus. Na de Punische oorlogen waarbij het oude Carthago werd verwoest door aartsrivaal Rome, werd er op de ruïnes een Romeinse kolonie gesticht. Deze groeide uit tot de op twee na grootste stad van het Romeinse Rijk met 300.000 tot 500.000 inwoners.

Cijfer: 7,5 (Ik had me extra goed voorbereid, omdat ik niet wilde dat het een teleurstelling zou worden. Zo las ik het boek “Carthago: feit en mythe”, dat een reeks relevante cultuurhistorische onderwerpen behandelt, waaronder het Punische schrift, de relatie met de Numidiërs en de invloed van deze mythische stad op Europese kunst. Er is veel vernietigd door de Romeinen toen ze hier de macht overnamen, maar toch niet alles: de Tophet en de havens vond ik het meest interessant. )

Toegang: De entreeprijs is 12 Tunesische dinar (4 EUR). De fietstour kostte 110 dinar (37 EUR).

Hoeveel tijd: Ik was er een halve dag. Door de verspreide ligging van de verschillende onderdelen heb je wel een paar uur nodig.

Opvallend: Voor mijn bezoek koos ik om een ​​tour van een halve dag te doen met Le Lemon Tour. Ze hebben een fietsenverhuur in Carthago en bieden tochten – op de fiets natuurlijk! – naar de archeologische vindplaatsen. Ze zijn zeer professioneel en je kunt ook gewoon een fiets huren om de omgeving op eigen gelegenheid te verkennen. Ik maakte de tocht samen met een goed Engelssprekende gids en een Amerikaans/Russisch stel dat 3 maanden in Tunesië verbleef om erover te schrijven voor websites.

Dat een fiets hier zo’n goed vervoermiddel is, zegt ook veel over het terrein. De locaties zijn allemaal afzonderlijke ‘eilanden’, met hun eigen toegang, middenin de rustige en welvarende woonwijken van wat nu een voorstad van Tunis is. Gelukkig hoef je de toegangsprijs maar één keer te betalen: voor 12 Tunesische dinar kun je de 8 bijbehorende sites bezoeken en stempelen ze je ticket op elke locatie af.

We begonnen onze tour bij de Tophet. Tijdens de hele rit van vandaag probeerde ik me te concentreren op de Punische aspecten en de latere Romeinse aspecten ‘weg te denken’; maar dit is alleen een Punische locatie. Hier begroeven ze hun kinderen in amforen, met daarboven honderden grafstenen die bewaard zijn gebleven. De grafstenen hebben opschriften in het Punische/Fenicische alfabet en afbeeldingen van lokale goden zoals Tanit. Het is een erg sfeervolle plek, vooral door de vele bomen. Eén van de aanwezige soorten, de granaatappel, is zelfs vernoemd naar de Puniërs: de Latijnse naam is Punica granatum.

Daarna fietsten we verder richting de Punische haven. Omdat de marinevloot de grootste troef van Carthago was, bouwden ze een militaire haven met beperkte toegang achter de commerciële haven. De commerciële was rechthoekig, de militaire cirkelvormig. De opdruk op de huidige munt van 2 Tunesische dinar toont deze twee verbonden havens heel mooi. We fietsten langs beide, maar de beste uitzichten heb je vanaf de Byrsa-heuvel. Het is ver weg, maar de vormen zijn duidelijk te zien.

Byrsa kun je beschouwen als de hoofdlocatie van dit werelderfgoed. Het heeft overblijfselen uit de Punische, Romeinse en koloniale tijd. Hier kwamen we ook de meeste andere toeristen tegen. De Punische ruïnes bestaan ​​uit een woonwijk, nu aangeduid als “het Hannibal-district”. Het had huizen en winkels in een waaiervormig patroon, passend bij het steile terrein.

Verder bezochten we overblijfselen uit de Romeinse tijd: het Romeinse theater en de Antonijnse Thermen. De baden zijn de meest indrukwekkende Romeinse overblijfselen, vooral vanwege hun grootte en hun uitgebreide opzet. Het was echt een spa ‘avant la lettre’, met een enorme variëteit aan baden en zwembaden.

Met uitzondering van Byrsa waren alle locaties die we bezochten erg rustig en de wegen ertussen ook. Ik had dus een zeer aangename fietstocht en ik ben blij dat ik de werken van de Carthagers nu met eigen ogen heb gezien.