Nadat ik één dag had besteed aan bezoek van het enige werelderfgoed van Belize, het Barrièrerif, vanuit de lucht, had ik nog tijd over om het rif ook vanaf het water te bekijken. Ik had gehoopt naar het nationaal park Bacalar Chico te kunnen, maar de tourorganisaties lieten me al snel weten dat ze daar geen reguliere tours naar toe hebben. Wat ze wel hadden is de populaire snorkeltour naar Hol Chan en Shark Ray Alley.

Ik ging met Searious Adventures; dat bleek een goede keuze want ze hebben een mooie, half overdekte zeilcatamaran – dit in schril contrast tot de motorbootjes die we tegenkwamen zonder enige bescherming tegen de fel brandende zon. We waren met z’n tienen aan boord, de andere gasten kwamen uit de VS en Canada.

De twee gidsen bestuurden de zeilboot, wij als gasten lagen relaxed op de trampoline op het voordek waar ze zitzakken hadden neergelegd. Na een uurtje varen kwamen we bij wat wel een drijvend dorp leek. Hier is de parkingang van Hol Chan. Parkwachters zijn hier 24 uur per dag aanwezig om te controleren of je wel betaald hebt en of je je wel aan de regels houdt. Voor de 10 USD parkentree (inbegrepen in de tour) krijg je een armbandje om, zodat ze het gemakkelijk kunnen zien.

Mijn eerdere ervaringen met snorkelen zijn nooit zo goed geweest, maar de gidsen hier pakten het voortvarend aan. Ze begonnen met een duidelijke instructie wat je wel en niet moet doen. We kregen een masker en flippers aangemeten (de huur was inbegrepen in de tourprijs van 105 USD), en daarna gingen we in 2 groepjes van 5 achter de gidsen aan. Er waren ook 2 kleine kinderen bij, van een jaar of 5 en 8 schat ik, en die hielden het ook prima vol.

Hol Chan is een klein zeereservaat met koraal en vooral veel zeegras. Hier is een smalle doorgang uitgesleten in het koraalrif. Het is een populaire plek om te snorkelen omdat het ondiep en kalm is, en je op een klein oppervlak veel kunt zien. Er waren zo’n 10 tot 15 andere boten aanwezig, wat het wel druk in het water maakte en botsingen zo af en toe onvermijdelijk waren. Onze gids zwom vooruit en wees de meest interessante zaken aan, zoals een groene zeeschildpad, een kreeft en onze eerste verpleegsterhaai.

Even varen verderop, in hetzelfde reservaat, ligt Shark Ray Alley. Hier loosden vissers vroeger de resten van de schoongemaakte vis. De haaien weten dat blijkbaar nog steeds, want ze liggen enthousiast te wachten op de tourboten die dat tegenwoordig nadoen. Je dobbert hier met je snorkel achter de boot, de gids keert een emmer met voer om, en de verpleegsterhaaien schieten er met tientallen gelijk er op af. Het is altijd wat triest als er aasvoer nodig is om wilde dieren aan te trekken. Interessanter vond ik eigenlijk dat we hier ook verschillende grote roggen zagen.

We voeren door naar het eiland Caye Caulker. Hier hadden we twee uur om op eigen gelegenheid rond te lopen en te lunchen. Hoewel ook supertoeristisch, heeft Caye Caulker een heel andere sfeer dan Ambergris Caye waarop mijn hotel lag. Het is er kleinschaliger, eenvoudiger. Na het eten van een lekkere gegrilde vis met kokosrijst, besteedde ik mijn tijd er aan het rondwandelen van het volledige eiland.