Voor mij is Mexico-Stad verreweg de mooiste en meest interessante stad van het Amerikaanse continent. Het heeft absolute hoogtepunten uit de Precolumbiaanse, Spaans-koloniale en moderne tijd, en is daarmee één van de weinige steden ter wereld met een dergelijke continuïteit.

De stad heeft volgens het eigen Bureau voor Toerisme ook nog eens 170 musea, en staat daarmee in de Top 10 ter wereld van steden met het hoogste aantal musea. Tijdens deze reis bezocht ik er daarvan 6:

• het Trotsky museum,
• het Rivera-Kahlo Huis-Studio museum,
• het Anahuacallimuseum,
• het Museum voor volkskunst,
• het Paleis voor Schone Kunsten,
• het Antropologisch museum.

Trotsky museum

Leon Trotsky was een Russische revolutionair die streed tegen Stalin en vluchtte naar Mexico. Hij is mede beroemd door hoe hij aan zijn einde kwam: hij werd met een ijshouweel gedood door een Stalin-aanhanger in zijn studeerkamer. Zijn huis is nu een museum. Ik dacht dat het een wat obscuur museumpje zou zijn en het ligt ook in een gewone woonwijk, maar het was er best druk met vooral Mexicaanse jongeren. Het is nog steeds een activistisch centrum voor politiek asiel. Ook kun je er communistische souvenirs kopen.

Naast een tentoonstelling over het leven en activisme van Trotsky zijn zijn huis en tuin te bezoeken. Die zijn zo gelaten als toen hij er woonde (1939-1940). Zonder de geschiedenis er achter is het niet bijzonder.

Rivera-Kahlo Huis-Studio museum

Dit is het “andere” huis van Frida Kahlo, naast het bekendere Casa Azul. Ze woonde hier met Diego Rivera. Zij in het blauwe huis, hij in het rode – beide zijn met een brug verbonden. Op het terrein ligt ook een derde gebouw, de studio van de architect Juan O’Gorman die alles hier ontwierp.

Het huis ligt in een zeer chique buurt waar mensen geen openbaar vervoer nodig lijken te hebben. Dus ik moest vertrouwen op een Uber om me erheen te brengen. Vooraf een ticket boeken is niet nodig, en de toegangsprijs is slechts 40 pesos (1,80 EUR).

Er is een bewegwijzerde route die je door alle 3 de gebouwen voert die samen dit huis & studiocomplex vormen. De Rivera Studio (foto hieronder) is het meest indrukwekkende deel, zowel vanwege de vreemde verzameling figuren van papier-maché als de kamerhoge ramen. Alle kamers worden nu gebruikt voor kleine, niet zo boeiende tentoonstellingen. Ik had graag wat meer uitleg over de architectuur gezien.

Aan de gebouwen vond ik vooral de buitentrappen en de zichtbare regenpijpen opvallend. Net als de grote schuiframen in het derde gebouw (het studiehuis van Juan O’Gorman). Alles bij elkaar genomen is het een leuke plek om een half uurtje te bezoeken en het staat ook op de Voorlopige Lijst voor het Werelderfgoed, maar een echt werelderfgoed zal het wel nooit worden.

Anahuacallimuseum

Meer Diego Rivera in het Anahuacallimuseum: het is de plek waar zijn verzameling Precolumbiaanse kunst is terecht gekomen. Het is werkelijk een fantastisch gebouw, en als je één museum in Mexico-Stad moet bezoeken (naast het “verplichte” Antropologisch Museum) is dit het wel.

Het gebouw is opgetrokken uit zwarte vulkaansteen. Dat maakt het zowel van buiten als van binnen heel bijzonder. Het is er een beetje duister, met de objecten uitgelicht.

De hoogwaardige collectie lijkt op een subset van het Antropologisch Museum. De objecten worden hier echter meer als kunstvoorwerpen gepresenteerd.

Museum voor Volkskunst

In het centrum van de stad, vlakbij het Alameda-park, ligt het Museum voor Volkskunst (Museo de Arte Popular). Ik werd er naar toe gelokt door grote advertentieborden in de metrostations. Musea voor Volkskunst zijn overal ter wereld een beetje kneuterig, maar dit is een groots en serieus museum. Het is pas sinds 2006 geopend en heeft veel voorwerpen geschonken gekregen uit particuliere collecties.

Verspreid over 3 verdiepingen en verdeeld over 5 thema’s zijn o.a. werken van glas, textiel, keramiek en papier-maché te zien. Er is een grote verzameling maskers uit de verschillende deelstaten. En ook de vrolijke doodshoofden die bij de Dag van de Doden komen kijken zijn ruim vertegenwoordigd.

Het is een ruim opgezet en licht museum, met veel kleurrijke werken. Prettig om 1 à 1,5 uur rond te lopen en het is er niet druk.

Paleis voor Schone Kunsten

Het Paleis voor Schone Kunsten (Belles Artes) is één van de meest monumentale gebouwen in het centrum van Mexico-Stad. Het heeft o.a. een grote collectie muurschilderingen van Mexicaanse meesters uit de 20ste eeuw. Er lijkt voor mij alleen wel een vloek op te rusten: in 2014 waren ze helemaal afgedekt. Nu zijn de schilderingen bedekt met doorzichtig plastic folie. Van een afstandje ziet het er nog aardig uit, maar van dichtbij zie je alleen het plastic.

Antropologisch museum

Hét museum in Mexico-Stad en eigenlijk ook het Nationale Museum van Mexico. Ik was er op mijn vorige reizen al twee keer eerder geweest, dit keer bewaarde ik mijn bezoek tot mijn laatste dag in Mexico. Het is dan extra leuk om de dingen te bekijken van plekken waar je bent geweest. Ik was er tegen 10 uur en het was er nog niet zo druk – het is ook zo groot dat de mensen zich wel verspreiden.

Er zijn zoveel hoogtepunten in deze collectie – ik maakte dit keer zo’n 75 foto’s van objecten die me aanspraken. En als ik die vergelijk met de foto’s die ik maakte in 2014, dan is er maar beperkte overlap. Je raakt niet uitgekeken, hoewel je na 2 uur wel een beetje moe wordt (Nee! Nog een zaal met beeldjes van klei!). Ook valt op dat de lokale vondsten (uit Mexico-Stad en Teotihuacan) het best gedocumenteerd zijn. In de zaal over de Golfkust bijvoorbeeld, waaronder o.a. El Tajin valt, is alles een beetje bij elkaar gegooid zonder uitleg.

Op één van de eerste dagen van mijn reis was ik in Paquimé. Het museum bij deze archeologische opgraving was toen gesloten, maar gelukkig hebben ze hier in het Antropologisch Museum ook een mooie collectie van het keramiek waar Paquimé & de regio Casas Grandes bekend om staat.