Wat is het?
El Tajin is de archeologische vindplaats van een Precolumbiaanse stad die zijn bloeiperiode had tussen 800 en 1200. Na de val van Teotihuacan werd El Tajin het belangrijkste centrum in de regio; de handel en productie van onder andere cacao brachten welvaart. Het is onduidelijk welke beschaving de stad, die ligt aan de Golfkust van Mexico, gesticht heeft. Hoewel pas laat “herontdekt” (1785) is het één van de grondigst opgegraven steden in Mexico van voor de komst van de Spanjaarden.

Cijfer: 6,5 (Het heeft een heel typische bouwstijl, dat is het meest aantrekkelijke van deze site. Ik geef het een halve punt aftrek omdat niet alles open was en er geen informatieborden zijn met uitleg waar je naar staat te kijken.)

Toegang: 85 pesos (3,80 EUR)

Hoeveel tijd: Een uurtje met de huidige beperkte openstelling.

Opvallend: Vanaf mijn hotel in Poza Rica laat ik me door een taxi naar El Tajin brengen: het is maar 18 kilometer en het duurt een half uurtje. El Tajin is pas sinds half februari weer open, na bijna 2 jaar gesloten te zijn geweest vanwege orkaanschade en het Covid-proof maken van de opgravingen. Er worden maar 500 bezoekers per dag toegelaten, maar dat weerhoudt de souvenirverkopers er niet van om al hun kramen uit te pakken. Ze zijn misschien ook wel met 100.

Ik ben er iets na het openingsuur van 10 uur, en er zijn al zo’n 50 andere bezoekers. Vóór Corona was het heel populair en kwamen er meer dan 300.000 gasten per jaar. Op het terrein is nu een route uitgezet waar je mag lopen – niet alles is open. Van de drie onderdelen waar het uit bestaat zijn Tajin Chico en de Groep van Pilaren niet toegankelijk. Ook het kleine museum is gesloten. Het Tajin Complex, dat wel te bezichtigen is, is wel het meest monumentale.

Met uitzondering van een paar “gewone” piramides aan het begin van het terrein, vallen vooral de gebouwen op met de voor El Tajin typische nissen. Ze zijn gemaakt van gestapelde platte natuurstenen. Waarom de nissen gebouwd zijn is een beetje een raadsel, ze waren waarschijnlijk niet gevuld met beelden of zo. Mogelijk verbeelden ze grotten en de toegang naar de onderwereld.

De inwoners van El Tajin waren gek op het Mesoamerikaanse balspel. Niet minder dan 20 velden zijn hier opgegraven, in een stad die zo’n 15.000-20.000 inwoners had. Op de hoek van één van deze velden is een fries te zien waarop een balspelspeler op het punt staat onthoofd te worden.

Sommige van de ruïnes hebben nog resten van hun oorspronkelijke rode kleur. Ook is er eentje met lichtblauwe verfresten.

Als je hier rondloopt voelt het echt als een stad, het is dichtbebouwd en er zijn straten tussen alle balspelvelden door. Dat wat is overgebleven is het administratieve en ceremoniële centrum van de stad; de gewone mensen woonden op de heuvels in de omgeving. De twee mooiste gebouwen staan naast elkaar aan het eind van het terrein – het statige Gebouw #5 en de Piramide van de Nissen. De laatste heeft niet minder dan 365 nissen. Hij ziet er een beetje instabiel uit, alsof een flinke orkaan hem zou blazen. Maar dat imperfecte heeft wel iets.