Wat is het?
Teotihuacan bestaat uit de ruïnes van één van de eerste grote klassieke Meso-Amerikaanse beschavingen. De stad was een belangrijk ceremonieel centrum en had in zijn bloeitijd rond het jaar 500 zo’n 125.000 inwoners. Hij is tegenwoordig vooral bekend door de enorme omvang van zijn monumenten, zoals de Piramides van de Zon en de Maan (respectievelijk 71 en 43 meter hoog).

Cijfer: 7,5 (Door zijn grootte, blikvangende piramides en repeterende stenen architectuur is het imposant, maar ook een beetje veel van hetzelfde. De twee mooiste plekken vond ik het Paleis van Tepantitla en de Tempel van de Gevederde Slang, waar je nog originele muurschilderingen en sculpturen kunt zien.).

Toegang: 85 pesos (3,80 EUR) – daarvoor kreeg ik een kaartje met de tempel van El Tajin erop, niet eens eentje van Teotihuacan! Ik ging er heen met de lokale bus vanaf het noordelijk busstation van Mexico-stad; die kostte 104 pesos (4,70 EUR) voor een retourtje.

Hoeveel tijd: Halve dag. Het is een heel groot terrein, ik liep in totaal 9 kilometer. Het is handig om zelf wat eten en drinken mee te nemen, dan hoef je niet van het terrein af.

Opvallend: Op het openingstijdstip van 9 uur wandel ik Poort 2 binnen, waar de bus me heeft afgezet. Er is nog vrijwel geen mens en de souvenirstalletjes staan nog onuitgepakt. Als je vanaf Poort 2 het terrein op loopt, begin je ongeveer halverwege aan de lange wandeling over de Laan van de Doden die de monumenten verbindt. Ik sla eerst linksaf, richting de Piramide van de Maan. Vanwege coronamaatregelen mag je deze en de andere piramides hier niet meer beklimmen. Het klinkt als een maatregel die wel zal blijven: bij de Egyptische piramides mag dat ook al lang niet meer.

Op het terrein voor de piramide staat een hele reeks aan andere “belangrijke gebouwen”. Ze zijn allemaal gemaakt van dezelfde stenenmix, waarin onder andere een rood vulkanisch gesteente zit. In dit gedeelte van de stad woonden waarschijnlijk ook de priesters.

De wandeling over de Laan der Doden wijst zichzelf – het is één lange rechte weg. Hier en daar staan informatieborden, maar van zeker de helft is de tekst niet meer leesbaar. Als je je niet hebt voorbereid, weet je eigenlijk ook niet waar je naar moet kijken. Gelukkig is de muurschildering van een jaguar niet te missen.

In de buurt van de Piramide van de Zon moet de “afslag” zijn naar het Paleis van Tepantitla, waar de mooiste muurschilderingen van Teotihuacan te vinden zijn. Nergens staat aangegeven hoe je precies moet lopen. Ik loop eerst per ongeluk een volle ronde om de Piramide van de Zon (ook mooi). Het pad naar Tepantitla blijkt links van deze piramide te beginnen, en loopt iets heuvelop. Je komt dan bij Poort 4 en verlaat het terrein. Nog steeds geen wegwijzer te zien. Ik moet het uiteindelijk nog drie keer vragen, het is zo’n 500 meter verder rechtdoor over het parkeerterrein en de volgende straat in. Zucht.

Maar de zoektocht blijkt volledig de moeite waard. Dit “paleis” was het huis van een priester of andere hooggeplaatste persoon uit Teotihuacan. Ik ben de enige bezoeker hier, en kan op mijn gemak foto’s maken van de vele schitterende muurschilderingen. Zo zijn er tientallen dansende en spelende figuurtjes afgebeeld, en stoere krijgers of priesters.

Eenmaal terug op het hoofdterrein sla ik linksaf, richting de uitgang bij Poort 1. Het is nog een heel eind lopen, via de ene na de andere trap en plein. Vlakbij de uitgang ligt nog een ander hoogtepunt: je beklimt eerst het Adosado Platform via een zeer steile trap.

Vanaf de top heb je dan prachtig zicht op de nog rijk bewerkte voorkant van de Tempel van de Gevederde Slang, een kleinere piramide die pal achter het platform ligt. Je kunt zelfs via smalle trappen aan de andere kant naar beneden lopen, zodat je vlakbij de stenen beelden komt die de facade van deze tempel versieren. Een mooi slotstuk van deze ochtend!