Het was een prettig, ontspannen weekje op Curaçao. Er waren maar weinig toeristen en de meesten daarvan lagen op de stranden. Dus ik had de nationale parken, de plantagehuizen, de musea en (soms zelfs) de binnenstad van Willemstad voor mezelf. Het eiland was veel groener dan ik me vooraf had voorgesteld. Dat is natuurlijk ook een effect van de regentijd die van september tot december op Curaçao huishoudt. Ik trof het erg met maar 1 ochtend hevige regen.

Voorbereiding

Elektronische immigratiekaart
Binnen de 48 uur voor vertrek naar Curaçao moet je een via internet een elektronische immigratiekaart invullen. Dit vervangt de papieren versie die je in zoveel landen ziet, waar je dan in de rij voor de grenscontrole met een pennetje allerlei gegevens in zit te krassen. Deze elektronische versie is een stuk vriendelijker voor zowel toerist als immigratiedienst (die niet alles hoeft over te typen). Helaas vragen ze je dan weer wel een printje ervan mee te nemen, dus papier scheelt het niet.

Coronamaatregelen
Nederland werd bij mijn vertrek als medium risicogebied beschouwd door de autoriteiten van Curaçao. Dat betekende dat ik een online gezondheidsverklaring moest invullen én het resultaat van een negatieve coronatest moest kunnen overleggen. Dat laatste regelde ik via een KLM Health Center in Den Haag à 129 EUR. Het resultaat had ik binnen 10 uur retour.

Telefoon
Curaçao valt niet onder de roamingafspraken van de Nederlandse telefoonaanbieders. Bellen en dataverbruik is daarom duur. Toch heb ik er geen lokale simkaart gekocht: er is vaak wifi zodat je toch nog whatsapp en zo kunt gebruiken zonder je data aan te zetten. Ook gebruikte ik het offline maps.me voor de navigatie.

Vervoer

Internationale vluchten
Ik vloog met KLM Business Class rechtstreeks naar en van Curaçao. Het is 9.5 uur vliegen op de heenreis en 8.5 uur terug. Het zijn erg prettige vliegtijden, vertrek om half 11 uit Nederland zodat ik in de KLM Crown Lounge nog een vers ontbijtje kon genieten. Terug is het grotendeels een nachtvlucht, voor zulke lange afstanden vind ik dat fijn want het lukt me altijd wel wat te slapen. Dit keer ging het allemaal zo snel voorbij dat ik daar nauwelijks tijd voor had.

Openbaar Vervoer
Openbaar vervoer is er maar beperkt op Curaçao: wat bussen, minibussen en (dure) taxi’s.

De Bus
De bussen van de ABC (Autobusbedrijf Curacao) zijn grote witte stadsbussen. Ze bieden een behoorlijke dekking van het eiland en zijn bijzonder goedkoop.

De attracties van het eiland zoals de plantages, de nationale parken op het land (Christoffelpark en Shete Boka), de grotten van Hato en de flamingo’s bij de zoutpannen zijn voor een doorgewinterde reiziger allemaal gemakkelijk te bereiken met de openbare bus. De meeste bezienswaardigheden hebben een bushalte direct voor de deur. Bussen rijden een keer per uur of elke 2 uur en vertrekken vanaf zowel de busstations Otrobanda als Punda.

Om de luchthaven te bereiken, kies je bus 4B van / naar Otrobanda, deze stopt direct bij de aankomsthal en de rit duurt slechts 20 minuten (waar de Punda-bussen een enorme omweg maken en je aan de kant van de hoofdweg achterlaten, vlakbij de autoverhuurders).

Het kost 1,70 Antilliaanse gulden (0,85 EUR) naar de luchthaven en 2,20 (1,10 EUR) naar Westpunt met zijn nationale parken. Je betaalt bij de chauffeur, die wat wisselgeld heeft. Routes en tijden staan alleen weergegeven bij de informatiezuilen op de busstations en niet onderweg

Huurauto
Ik had voor 5 dagen een autootje gehuurd via Sunny Cars bij Avis. Het rijden en parkeren op Curaçao bleek erg gemakkelijk. Ik heb maar zelden de navigatie op mijn telefoon hoeven te gebruiken. Alle wegen leiden naar Willemstad, en verder is er de lange weg naar Westpunt die goed is aangegeven. Benzine is ook spotgoedkoop: ik betaalde 25 EUR voor een volle tank.

Hotels

Omdat Curacao maar klein is verbleef ik de hele week in hetzelfde hotel:

Willemstad: BijBlauw
Dit is een boetiekhotel dat onderdeel is van een complex met restaurant en snuisterijenwinkel. Het hotel (11 kamers?) lijken ze er een beetje bij te doen, het restaurant is het belangrijkste. Ik kreeg een heel ruime kamer aan de voorkant. Met goede airco, een koelkast, een koffiemachine met koffiecups, snelle wifi.

Het ligt in de wijk Pietermaai, zo’n 10 minuten lopen van het echte centrum. Je kunt gratis parkeren in de straat.

Website: https://www.bijblauw.com/
Kosten: 100 EUR per nacht exclusief ontbijt

Eten

Ontbijt
Het ontbijt zat dus niet in de kamerprijs en was in het restaurant pas beschikbaar vanaf 9 uur. Vooral vanwege dat laatste haalde ik zelf gewoon boodschappen waarmee ik elke ochtend mijn ontbijtje maakte. Er zijn diverse grote supermarkten in en om Willemstad, Van den Tweel is een Albert Heijn-variant en ook de Carrefour in de richting van de Weg naar Westpunt heeft een groots aanbod.

Lunch
Lunchen deed ik meestal ergens in de binnenstad van Willemstad op een terras. Het beste vond ik La Bohème, een cafeetje met Zuidamerikaanse inslag. Ze hebben er lekkere fruitsmoothies en zowel koude als warme lunchgerechten. Verder kun je goed zitten op 1 van de 2 terrassen aan het water bij de Emmabrug. Het eten is daar wat minder bijzonder.

Diner
Ik moest even een paar dagen zoeken naar restaurants buiten de puur Nederlandse bubbel van Willemstad. Twee keer at ik vis in een “Creools” restaurant. Twee keer at ik ook heel duur maar lekker een 3-gangen diner in het restaurant van BijBlauw.

Kosten

Inclusief de autohuur gaf ik 162 EUR per dag uit. Dat komt overeen met bestemmingen in West-Europa, dat klopt qua gevoel ook wel. Het hotel en het eten hadden ook wel een stuk goedkoper gekund en ook autohuur is niet strikt noodzakelijk (zie boven).

Ik betaalde eigenlijk alles cash met Antilliaanse guldens, maar je kunt ook veel met een credit card betalen.