Ik rijd vanochtend voor het eerst zuidwaarts Willemstad uit. Het plan is om de Zoutpannen van Jan Thiel te gaan bekijken. Jan Thiel(en) was de eerst bekende eigenaar van de belangrijke zoutplantage Damasco, die hier in de 18^de eeuw gevestigd was. Er werd zout gewonnen uit zeewater. De zoutpannen worden nu niet meer gebruikt maar je kunt hun structuur nog wel zien. Het bekendst zijn ze tegenwoordig om de aanwezigheid van flamingo’s het hele jaar door.

Ik start mijn bezoek bij Den Dunki, dit is een parkje bestaande uit mangrovebos dat aan de oevers van de zoutpannen ligt. Het ligt middenin de Villawijk Zuurzak – als je je afvraagt waar de rijken van Curaçao wonen: hier dus. Er staan grote huizen met hekken ervoor en vaak met een hond in de voortuin.

Het pad door de bosjes leidt je in 15 minuten naar de zoutpannen. Het water staat echter zo hoog dat ik maar een klein stukje langs de oever kan lopen. In het droge seizoen kun je er volledig omheen fietsen (lopen is te ver). In de verte zie ik al een aantal flamingo’s. Wat dichterbij staat een eenzame watervogel.

Ik wil nog graag meer zien en vooral de flamingo’s van dichterbij. Dus ga ik met de auto op zoek naar een ander toegangspunt tot de zoutpannen. Dat valt nog niet mee want veel grond hier aan het water is privébezit. Ik kom uiteindelijk uit bij het startpunt van de “Lagoon Trail”. Dat bevindt zich langs de lange weg Kaya Damasco richting het strand. Er is een kleine parkeerplaats maar verder staat er niks aangegeven. Gelukkig is de app maps.me op mijn telefoon ook erg goed in wandelpaden.

Het blijkt een prettig te bewandelen pad te zijn waarbij je van bovenaf op het water kijkt. Op een gegeven moment vertakt het zich en loop ik naar beneden naar de waterrand. Hier kun je wel een heel stuk de kustlijn volgen zonder dat het al te drassig wordt. Er staan een paar groepjes flamingo’s op redelijke afstand.

Ondanks dat deze route middenin het toeristengebied is, dichtbij de resorts en strandhotels, tref ik ook hier niet veel meer dan één ouder Nederlands stel aan de wandel. Op de terugweg kijk ik nog wat vogels en lukt het met voor het eerst een grote hagedis op de foto te zetten. Je ziet ze hier op Curaçao telkens in de bosjes wegschieten als je aan komt wandelen.