Het Nationaal park Dwingelderveld in Drenthe staat bekend om z’n vennetjes, veen en heide. Vanuit mijn huis is het 2 uur rijden naar een onbeduidend parkeerplaatsje aan de Spieregerweg in Dwingeloo waar de Wandeling Koelevaartsveen start. Deze met blauwe paaltjes gemarkeerde wandeling van Staatsbosbeheer is 6.5 kilometer lang.

Vanaf de parkeerplaats loop ik meteen verkeerd – de gele & rode routes starten naar rechts, de blauwe naar links. Gelukkig heb ik het al snel in de gaten en kan ik verder over een breed bospad richting het Koelevaartsveen. Het is een druilerige, vroege ochtend en het is nog schemerig in het bos. Ik kom het eerste half uur niemand tegen.

Op een gegeven moment stap je het bos uit en de heide op. Dit open gebied is het meest kenmerkend voor het Dwingelderveld. Ondanks het sombere weer is er een variatie aan herfstkleuren te zien in het veld.

Ik heb deze wandeling uitgekozen omdat hij langs het Koelevaartsveen komt. Het ven is hier zo groot dat er ganzen broeden en kraanvogels foerageren. Alleen vandaag even niet: het is ijzig stil. Zo ver als je kunt kijken is er een verlaten vlakte.

Vanaf hier loopt de route via een smal bospad verder. Twee keer kom ik hier een koppeltje soldaten met bepakking tegen, die navigeren met behulp van kompas aan het oefenen zijn. Ze volgen opmerkelijk vaak de blauwe paaltjesroute, daar heb je geen kompas voor nodig.

In een veldje zie ik nog net tussen het hoge gras een stuk of 10 schapen. Hier op het Dwingelderveld zijn twee schaapskuddes met herder actief, maar ook grazen er op bepaalde stukken (zoals hier) schapen zelfstandig zonder herder.

Tegen het einde van de wandeling loop je opnieuw langs een paar idyllische vennetjes. Ook hier is geen vogel te zien – op de hele route heb ik alleen een luidruchtige specht weten te spotten.