Voor 2 bestemmingen in Europa was dit best een ingewikkelde reis. Corsica en Sardinië liggen 12 kilometer van elkaar, maar zijn toch werelden van elkaar verwijderd.

Voorbereiding

Coronamaatregelen
Bij mijn vertrek stonden Zuid-Frankrijk en Corsica op code Oranje en Sardinië op code Geel. Dat is de hele reis zo gebleven. Vanuit de landen zelf werden er geen extra belemmeringen opgeworpen voor bezoekende Nederlanders.

Halverwege de reis besloot Italië aan mensen die in Zuid-Frankrijk of Corsica waren geweest een negatieve test te vragen – voor inreis of 48 uur na aankomst. Ik had me al geestelijk voorbereid op een test op het vliegveld van Olbia, mijn inreispunt op Sardinië. Maar er was niets te bekennen en ook werden er geen verklaringen gevraagd (waarschijnlijk ben ik de dans ontsprongen omdat ik met een binnenlandse vlucht inreisde, vanuit Rome).

Vervoer

Internationale vluchten
Ik vloog met KLM heen naar Nice en terug vanuit Cagliari (Sardinië). Beiden keren had ik Business Class geboekt, betaald met vouchers van afgelaste reizen van eerder dit jaar. Zo spaarde ik wat extra punten in de jacht naar het heroveren van mijn Flying Blue Gold status voor 2021. Op de terugweg was ik zelfs de enige passagier in de Business Class – afstand houden werd zo wel heel gemakkelijk! Er werd beide keren onderweg een prima salade met een toetje geserveerd.

Daarnaast maakte ik nog een spontane rondvlucht Figari (Corsica) – Nice – Rome – Olbia (Sardinië), alleen om de 12 kilometer zee tussen Corsica en Sardinië te overbruggen. Dit ging met een combinatie van Air Corsica en Alitalia. Allemaal op de dag zelf geboekt en zonder problemen uitgevoerd.

Openbaar Vervoer
Ik reisde met de boot, de bus en de trein. Vooraf wist ik al dat het niet gemakkelijk ging worden. Zeker op Corsica is openbaar vervoer alleen iets voor scholieren en studenten.

De Boot
De veerboot van CorsicaFerries deed wat het beloofde: het leverde me na zo’n 10 uur dobberen op tijd af vanuit Toulon in Ajaccio op Corsica. Dit is een enorm schip, met ook veel vrachtwagens en personenauto’s. Er zijn meerdere dekken, restaurants, winkels.

Met de boot van MobyLines tussen Bonifacio (Corsica) en Santa Teresa (Sardinië) ging het helaas een stuk minder. Door sterke wind konden ze dagen achter elkaar de oversteek niet maken. Hoewel je online kunt boeken en ze je mail- en telefoongegevens hebben, doen ze niet aan proactieve updates. Pas bij vertrek mocht de loketjuffrouw van Bonifacio aan iedereen uitleggen dat de boot niet zou gaan op het geboekte tijdstip en dat ze niet wist wanneer dan wel…

De Bus
De bus gebruikte ik alleen voor de kortere afstanden. Op Corsica was het vaak hilarisch. Zo kon ik met geen mogelijkheid betalen voor mijn rit naar de Sanguinares-archipel en reed de bus op een geheel eigen schema. En de bus naar het vliegveld van Ajaccio vertrok natuurlijk juist niet van die halte waar je een kaartje kunt kopen. Op Sardinië was het wat beter georganiseerd en kon je ook via telefoon (met de app DropTicket) kaartjes kopen.

De Trein
Mijn eerste trein nam ik tussen Nice en Toulon, om bij het vertrekpunt van de veerboot te komen. Dat ging nog bijna mis, omdat we onderweg stil kwamen staan omdat de trein voor ons “een dier of een persoon” had geraakt. Uiteindelijk leverde dat een uur vertraging op, gelukkig had ik twee uur speling ingebouwd. Ik had hier een eerste klas kaartje gekocht, wat niet echt een luxe zitplaats opleverde (niet eens een stopcontact bijvoorbeeld).

Mijn tweede treinervaring was op Corsica. Daar rijden dagelijks een paar treinen dwars over het eiland van Ajaccio naar Bastia. Ik stapte halverwege uit in Corte. Ook dit was niet echt een luxe ervaring, maar de trein bracht me wel op tijd waar ik wezen wilde.

Tot slot reisde ik op twee trajecten met de trein door Sardinië. Dit beviel een stuk beter: het was rustig in de trein, de stoelen zaten prettig en er waren stopcontacten. Ik heb lekker zitten lezen.

Huurauto
Het is altijd wat met huurauto’s bij mij. Gelukkig heb ik nog nooit pech onderweg gehad. Maar wegrijden vanaf de verhuurplaats is telkens weer spannend. Dit keer moest een Corsicaan me helpen om zonder schade tussen geparkeerde auto’s van het parkeerterrein in Ajaccio weg te rijden. En gingen een Duitser en ik op zoek naar waar Hertz in Cagliari onze huurauto’s had verstopt.

Het liefst doe ik de hele reis met openbaar vervoer, maar in het weekend reed dat niet tussen Ajaccio en Bonifacio in Corsica en mijn werelderfgoed op Sardinië was ook niet binnen een dag met de bus te bereiken.

Hotels

Er zaten veel fijne hotels bij deze reis. Vaak omdat de bezetting in de hotels zo laag was kreeg ik een extra mooie kamer.

Nice: Ibis Styles Nice Centre Gare
Typisch Ibis hotel, gelegen tussen het centrum en het station. Modern, fris. Ik had er de eerste 3 dagen een kamer met balkon. Na mijn bezoek aan Corsica was ik er nog een nacht, toen betaalde ik veel minder. Het ontbijt is hier uitstekend. Er is een binnentuin waar je het kunt opeten.

Website: https://www.booking.com/hotel/fr/ibis-styles-nice-centre-gare.nl.html
Kosten: 90 EUR per nacht inclusief ontbijt (69 EUR toen ik nog een nacht terug kwam)

Hut op veerboot van Corsica Ferries
Voor de nachtelijke overtocht met Corsica Ferries van Toulon naar Ajaccio had ik een hut geboekt. Bij het instappen kreeg je een sticker met een (willekeurig?) nummer en daarmee kun je je hut vinden. De sleutel zit al in het slot, dus geen gedoe met inchecken of sleutels uitdelen. Ik heb hier heerlijk geslapen, dat geschommel op de boot is wel lekker. Hut had geen zicht op de buitenwereld, dus voor langer dan 1 nacht was het wel wat claustrofobisch geworden.

Website: https://www.corsica-ferries.co.uk/
Kosten: 58 EUR per nacht exclusief ontbijt

Ajaccio: Ibis Styles Ajaccio Bonaparte
Nieuw hotel in de buurt van het station van Ajaccio en ook op loopafstand van de haven met de veerboten. Ze lieten me hier al om 9 uur inchecken toen ik vers van de boot stapte, toen kon het al niet meer stuk natuurlijk.

Website: https://www.booking.com/hotel/fr/ibis-styles-ajaccio-napoleon.nl.html
Kosten: 122,50 EUR per nacht inclusief ontbijt

Bonifacio: Le Roy Aragon
Le Roy Aragon is een hotel aan de haven van Bonifacio. Verhoudingsgewijs met de andere hotels was het te duur. Ontbijt moet je ook bijbetalen: er zit een cafeetje bij en daar kun je kiezen uit een paar varianten (8 EUR voor een continentaal ontbijt). Niet heel gezellig, maar dat kan ook aan het slechte weer gelegen hebben dat ik in Bonifacio had.

Website: https://www.booking.com/hotel/fr/du-roy-d-aragon.nl.html
Kosten: 129 EUR per nacht exclusief ontbijt

Palau (Sardinië): Hotel del Porto
Hotel del Porto is een door twee generaties gerund familiepension in een ‘gewone’ straat in Palau. Het ligt wel dichtbij de haven en de restaurants. Ik had een kamer met een ruim balkon en zelfs een wasrekje. Bij het ontbijt hadden ze een tussenvorm gevonden tussen een buffet en het serveren aan tafel: je mocht aanwijzen wat je wilde hebben en dan kwamen ze het brengen. Jongste generatie spreekt goed Engels.

Website: https://www.booking.com/hotel/it/del-molo.nl.html
Kosten: 87 EUR per nacht inclusief ontbijt

Bosa: B&B Bomarossa
B&B Bomarossa is een pension met maar 4 kamers, gevestigd in een traditioneel oud smal pand in de binnenstad van Bosa. Ik had er een heerlijke kamer met veel licht en uitzicht. Bed lag fantastisch. Prima ontbijt ook. Aardige eigenaren die goed Engels spreken.

Website: https://www.booking.com/hotel/it/bomarosa-b-amp-b.nl.html
Kosten: 61 EUR per nacht inclusief ontbijt

Cagliari: Hotel Italia
Hotel Italia ligt in een toeristenstraat in de stationsbuurt van Cagliari. Van de buitenkant ziet het er niet zo aantrekkelijk uit. Met de kamer is echter niks mis: die is schoon, functioneel en met een goed bed. Bij de receptie zijn ze ook vriendelijk. Het ontbijtbuffet (waar je mag aanwijzen wat je wilt hebben) is ook prima.

Website: https://www.hotelitaliacagliari.com/en/
Kosten: 80 EUR per nacht inclusief ontbijt

Eten

Ontbijt
Er was weinig te klagen over het ontbijt deze reis. Ik durf wel te bekennen dat ik in Frankrijk altijd graag Ibis hotels boek vanwege het ontbijt. Het is niet heel uitgebreid, maar ze hebben precies wat ik lekker vind! In Frankrijk hadden ze ook nog overal ontbijtbuffetten, waar ze het in Italië wat meer coronaproof uitserveerden aan tafel.

Lunch en diner Frankrijk en Corsica
Het eten was hier niet geweldig. Ik heb een paar keer mosselen gegeten, die zie je veel op Corsica. Het beste at ik echter tijdens de boottour in het dorpje Girolata – 60 EUR voor een voor- en hoofdgerecht van courgette/vis beignets en tataki van tonijn.

Lunch en diner Sardinië
Het eten op Sardinië vond ik beter dan op Corsica, maar toch ook weer niet zo goed als op het Italiaanse vasteland. Er zijn hier veel heel toeristische restaurants waar ze de standaardgerechten op de kaart hebben staan.

Kosten

Gemiddeld gaf ik 168 EUR per dag uit. Al dat heen en weer getrek in een korte periode maakte het natuurlijk wel duur. Sardinië is wat goedkoper dan Corsica: alleen qua hotels scheelde dat al 40 EUR per dag.

Je kunt veel met een credit card of een pinpas betalen, maar soms wilden ze toch dat je kleinere bedragen cash betaalde. Ik liep dus met heel wat meer muntgeld op zak dan in Nederland.