Wat is het?
Su Nuraxi di Barumini is de belangrijkste archeologische opgraving van een nuraghe, een unieke toren uit de Bronstijd van Sardinië waarvan er nog 8000 op het eiland te vinden zijn. Het was een vesting rondom een drie verdiepingen tellende toren. Deze werd bewoond door een familie of clan. De nuraghe van Barumini werd circa 1500 voor Christus gebouwd en 9 eeuwen later verlaten na aanvallen van de Carthagers.

Cijfer: 6,5 (Het ziet er niet heel spectaculair uit, vooraf had ik er meer van verwacht. Het is natuurlijk ook erg oud, maar de Egyptische piramides zijn honderden jaren ouder. De rondleiding die bij de entreeprijs is inbegrepen is wel de moeite waard.).

Toegang: De entree kost 14 EUR. Dat is inclusief een rondleiding met gids. De rondleidingen zijn elk half uur, in het Italiaans of het Engels. Ook is hetzelfde entreekaartje geldig voor een bezoek aan twee gerelateerde musea in het stadje Barumini.

Hoeveel tijd: Eén tot anderhalf uur.

Opvallend: Barumini ligt op het platteland, zo’n 50 kilometer ten noorden van Cagliari. Er gaat maar één bus per dag naar toe, aan het einde van de middag. Dus als je met het openbaar vervoer wilt moet je wel blijven overnachten. Ik koos voor de snellere optie door op het vliegveld van Cagliari een auto te huren voor een dag. Dan is het maar zo’n 45 minuten rijden.

Ik kan bij aankomst mee met de Engelstalige tour van 11 uur. Naast mij zijn er nog twee Duitse gasten. Een grotere groep Duitsers gaat met een eigen gids op pad. Het complex is niet groot – eigenlijk is het één grote hoop stenen. Het centrale gedeelte met de donkere stenen is de oorspronkelijke nuraghe (toren), de cirkels gemaakt van lichtere stenen zijn huizen van een paar honderd jaar later.

De gids heeft een boek met afbeeldingen bij zich waarop de oorspronkelijke vorm van de toren te zien is. Het leek op een middeleeuws kasteel, met hoge vestingmuren en uitkijktorens. Trappen en plateaus waren van hout, wat (op één plank na) niet bewaard is gebleven. Net als bij de andere nuraghi op Sardinië is ook hier de top verdwenen. De stenen hebben ze wel teruggevonden. Inclusief de top was dit exemplaar ruim 18 meter hoog.

Om in de 3 verdiepingen hoge nuraghe zelf te kijken is een moderne houten trap aangebracht – de oorspronkelijke is vergaan. Zo van dichtbij valt vooral de stevige bouwstijl op. De stenen zijn los op elkaar gestapeld, cement was nog onbekend. Naar boven toe zijn steeds kleinere stenen gebruikt. Als je van de top naar beneden kijkt zie je een binnenplaats met een waterput.