Wat is het?
Thingvellir omvat de resten van de plek waar tussen de jaren 930 en 1798 het Althing bijeenkwam, het IJslandse “parlement”. Eens per jaar kwamen hier in de open lucht gedurende 2 weken inwoners van heel IJsland bijeen om gerechtelijke en bestuurlijke besluiten te nemen. Het ligt in een actief vulkanisch gebied, op de Midden-Atlantische Rug die de scheidingslijn tussen het Noord-Amerikaanse en het Euraziatische continent vormt.

Cijfer: 7,5 (Het is een prachtig gebied en de geboorteplaats van de IJslandse natie. Je loopt er wel een beetje rond op zoek naar “iets” tastbaars uit de periode van het oude parlement, maar dat is er nauwelijks meer).

Toegang: Het Nationaal park is gratis te bezoeken. Voor het parkeren betaalde ik 750 kronen (4,50 EUR) en voor een tentoonstelling in het bezoekerscentrum 1000 kronen (6 EUR).

Hoeveel tijd: Twee uur.

Opvallend: Nadat ik om 10 voor 11 mijn auto op 1 van de maar liefst 5 parkeerterreinen rond Nationaal park Thingvellir had gezet, volgde ik de bordjes in het IJslands naar … ja naar wat eigenlijk? Er stonden dingen op als “Lögberg 350m” en “Hakid 300m”. Ik kwam langs het intrigerende “Drekkingarhylur”, wat een plek bleek waar vrouwen als straf verdronken werden. Ze werden in een zak gebonden en in deze waterpoel gegooid.

De “Lögberg” is waar het eigenlijk allemaal om draait: dit is een rotspunt waar de voorzitter van het parlement zijn zetel had en vanaf waar speeches werden gehouden. De precieze plek is trouwens onbekend en kan door veranderingen in het landschap ook verplaatst zijn. Waar ze denken dat het geweest is wappert nu een grote IJslandse vlag (zie foto bovenaan).

“Snorri’s schuilplaats” omvat de resten van een kampement waar de bezoekers aan het parlement tijdens de twee weken van de bijeenkomst overnachtten. Met wat moeite zijn sporen in het gras te zien:

Nadat het Althing werd opgeheven en IJsland een tijdlang werd gekoloniseerd door de Denen, hervond deze symbolische plaats zijn nationaal belang doordat er in 1944 de onafhankelijkheid werd uitgeroepen. De minister-president van IJsland heeft hier zijn zomerresidentie: het is het gebouw met de 5 gevels hieronder naast de kerk. Op de begraafplaats bij de kerk zijn bekende IJslanders begraven.

Het huidige kerkje dateert uit de 19de eeuw, maar staat op de plek waar sinds begin 11de eeuw een grotere kerk stond. De vroege IJslanders waren heidenen die natuurgoden aanbaden, maar ze bekeerden zich al snel tot het Christendom. In het jaar 1000 werd in het Althing besloten dat het Christendom de staatsgodsdienst zou worden.