Vandaag liep ik 14,5(!) kilometer door de IJslandse hoofdstad Reykjavik. Mede mogelijk gemaakt door het stralende weer – de middag ervoor werd ik nog zeiknat op de 1,3 kilometer tussen het busstation en mijn hotel. Deze vrijdag echter scheen de hele dag de zon. Ik ging al om 8 uur op pad om de hoogtepunten van de stad te bekijken.

De grootste blikvanger is de 74,5 meter hoge Hallgrímskirkja – te zien vanaf grote delen van de stad, ook omdat hij op een heuvel staat. Het unieke ontwerp is gebaseerd op de grote basaltpartijen die veel op IJsland te vinden zijn. De kerk is gebouwd tussen 1945 en 1986.

De kerk was zo vroeg nog niet open, vandaar dat ik weer naar beneden liep naar de waterkant. Reykjavik ligt aan een prachtige baai. Met dit heldere weer kun je de bergen aan de overkant zien.

Kenmerkend voor de stad zijn ook de vele abstracte sculpturen en standbeelden gemaakt door IJslandse kunstenaars. Deze Zonreiziger (1990) van roestvrij staal staat aan de boulevard.

Nog weer een eind verder langs de baai ligt het Höfði-huis: een witte villa in Art Nouveau stijl die lang als Frans consulaat en Britse ambassade dienst heeft gedaan. Bekend is het echter geworden door de top tussen Reagan en Gorbatsjov die hier in 1986 plaats vond en het einde van de Koude Oorlog betekende.

Reykjavik moet het verder niet echt hebben van de mooie gebouwen. Het is een rommelige stad, met een mix van typisch Scandinavische houten huizen en twintigste-eeuwse betonnen nieuwbouw. Er wordt nog steeds veel gebouwd, het centrum staat vol met hijskranen.

Een stuk landinwaarts (een flink stuk lopen, heuvel op heuvel af) ligt een museum voor moderne kunst: Kjarvalsstaðir. Het is gewijd aan de IJslandse kunstenaar Jóhannes S. Kjarval. Ik was er de enige bezoeker, maar het was volop in bedrijf met een museumwinkel en een museumcafé. Naast de natuurschilderijen van Kjarval (mos en lava, hét IJslandse landschap) was er ook een tentoonstelling met realistische kunst van andere IJslandse schilders.

Een klein maar fijn museum. Met hetzelfde kaartje van 11 EUR heb je ook toegang tot twee andere musea voor moderne kunst in Reykjavik, die zijn naar verluidt ook de moeite waard. Ik sjouwde echter weer een heel eind verder, terug naar het centrum van de stad. Langs de grote weg en niet ver van het busstation ligt daar het Nationaal Museum van IJsland.

Ik probeer in iedere hoofdstad altijd het Nationaal Museum te bezoeken – het zegt je vaak heel veel over het land, hoe het zichzelf ziet en dus presenteert. Nou, de geschiedenis van IJsland is vrij eenvoudig: het was onbewoond tot de 9de eeuw, tot een paar Noorse Vikingen zich hier vestigden. Ze bekeerden zich al snel tot het Christendom. Het meest aantrekkelijke overblijfsel uit deze IJslandse middeleeuwen is het houtsnijwerk, vaak religieus van aard.

In de eeuwen daarna werd IJsland gekoloniseerd door eerst de Noren en later de Denen. Ze bleven wel veel houtsnijwerk maken en erg religieus (hoewel inmiddels overgestapt van katholiek naar protestant). Pas in 1944 werd IJsland een onafhankelijke republiek.

Tegen lunchtijd wandelde ik weer terug richting mijn hotel. Er is veel groen in het centrum van Reykjavik en er is een aantrekkelijk meertje, Tjörnin. Mijn hotel (zie foto hieronder) lijkt uiterlijk zo uit het Oostblok overgenomen. Het ligt echter aan een gezellig plein, met bankjes, skateboarders, restaurants en zelfs terrassen.