Vandaag was ik in het Kunstmuseum in Den Haag. Ik was hier voor het laatst in 2012, toen het nog het Haags Gemeentemuseum heette. Parkeren kan ’s ochtends nog steeds gratis voor de deur, dus daar maak ik om kwart over 10 graag gebruik van.

Ik kom voor de tentoonstelling Breitner vs Israels, een overzicht van het werk van de laat 19de eeuwse schilders George Breitner en Isaac Israels. Er is al een heel aantal andere bezoekers aanwezig, de gemiddelde leeftijd schat ik zo rond de 80!

Het thema van de tentoonstelling is ‘de strijd’ die de 2 schilders van dezelfde generatie aangingen, de wederzijdse inspiratie en soms ook afkeer. Hun meest interessante periode is toen ze naar Amsterdam verhuisden en het stadsleven aldaar portretteerden. Breitner maakte foto’s als schets voor zijn schilderijen, Israels hield het klassieker bij tekeningen. Hoewel de rivaliteit een aardig verhaal oplevert en de verschillen en overeenkomsten tussen de twee goed te zien zijn, vond ik toch het inzicht in het leven van het einde van de 19de eeuw het meest interessant. Zoals deze paardentrams in de duisternis:

Na een uur heb ik alles van deze uitgebreide tentoonstelling gezien en loop ik ook nog even door de vaste collectie van het museum op de begane grond. Er is een expositie over Delfts Blauw – een wat vreemde eend in dit museum dat zich richt op 19de en 20ste eeuwse kunst. Het lijkt voor buitenlandse toeristen opgezet (alle informatie in het museum is trouwens zowel in het Nederlands en het Engels, het ligt in een heel internationale buurt).

Ernaast ligt de collectie van werken van De Stijl, waar ik de maquettes van gebouwen gemaakt door Gerrit Rietveld en Theo van Doesburg bewonder. De blikvangers zijn hier echter vooral de werken van Mondriaan, waar het museum ook bekend om is geworden.