In de koffieregio is er één plaatsje waar iedereen naar toe trekt: Salento. Je ziet hier net als elders in het land in deze tijd van het jaar veel Colombiaanse toeristen. Maar voor het eerst zie ik ook veel buitenlanders. En dan vooral jonge Nederlandse backpackers. Ze hebben teveel bagage bij zich (grote rugzak achterop en dagrugzak voor) en bewegen zich in groepjes. Ze eten bij de verschillende niet-Colombiaanse restaurants die Salento rijk is. Dat laatste doe ik trouwens ook – ik moet nog wat bij-eten na Tierradentro.

Het plaatsje met 7000 inwoners is het slachtoffer van zijn eigen succes geworden. Het heeft nog veel van de originele koloniale architectuur van de regio bewaard. Dat zie je terug in de gekleurde huisjes in de hoofdstraten. Iets met koffie doen ze al lang niet meer: alles staat in het teken van het toerisme. Ik loop een rondje door het centrum en sleep me naar een uitkijkpunt boven de stad. Maar na een uurtje heb ik het allemaal wel gezien.

Als je denkt dat je het meest toeristische deel wel gehad hebt, dan komt de Cocoravallei. Dit is een klein natuurgebied in een nationaal park, op zo’n 15 kilometer buiten Salento. Je komt er vanuit Salento met één van de jeeps die de hele dag door toeristen af en aan vervoeren.

De vallei is bekend om het veelvuldig voorkomen van de waspalm. Deze boom kan 45 meter hoog worden, en dat doen ze bijna allemaal. De lange stam is glad en kaal. Alleen aan de top zijn er bladeren. Het zijn fotogenieke bomen.

Je kunt er een lange (5 uur) of een korte (1 uur) wandeling maken. Het lijkt op de foto’s zo paradijselijk, maar het was druk! De Colombianen waren allemaal met de eigen auto gekomen, de parkeervelden stonden vol. Je kunt het circuit ook te paard afleggen en dat gebeurde ook veel. De militaire politie stond – met geweer – bij de ingang iedereen te bekijken of er geen kwaadwillenden onder de bezoekers zouden zitten.

De mooiste groep palmbomen staat op een privé-terrein, dus daar moet je nog een beetje entree betalen: 4.000 pesos / ruim 1 EUR. Ik loop een half rondje van de korte route en ga dan via dezelfde weg terug. Het was een hete middag, zeker op zo’n open vlakte, en veel te druk. En als je een paar van die bomen gezien hebt dan weet je het wel.