Op mijn laatste dag in Bermuda reis ik af helemaal naar de westkant van de eilandengroep. Eerst gaat het een klein uur met de bus naar Hamilton, de hoofdstad. Dat is wel even wat anders dan het kneuterige St. George: een echte moderne, grote stad! Maar omdat het zondag is, is bijna alles gesloten en zijn de straten uitgestorven. Ik loop een rondje, drink ergens koffie en ga dan zitten wachten op de veerboot voor mijn hoofddoel van vandaag: de Royal Navy Dockyard.

Met mijn tweedaagse buspas is ook deze veerboot gratis. De pas is één van de weinige koopjes op Bermuda: zo’n 30 EUR voor 2 dagen onbeperkt openbaar vervoer.

Het is een half uur varen naar de door de Britse marine gebouwde basis annex scheepswerf. Ik zit buiten op het dek en zie vooral kostbare huizen en appartementencomplexen aan de waterkant voorbij komen.

De marinebasis was de 19de eeuwse vervanger van de oudere, meer kleinschalige forten rondom St. George waar ik eergisteren was. Hij speelde nog een rol in de Eerste en Tweede Wereldoorlog, maar werd in 1957 grotendeels gesloten. In de jaren tachtig zijn de gebouwen gerestaureerd om invulling te geven aan het opkomende toerisme in Bermuda. In de oude klokkentoren (zie foto hierboven) kwam een winkelcentrum, in de oude loodsen ateliers en nog meer winkels.

Een deel is ook in gebruik als Nationaal Museum van Bermuda. Hier betaal je 15 dollar om het versterkte deel van de basis te bekijken. Het is een groot terrein met de gebruikelijke kanonnen en bunkers.

Het mooiste gebouw van het hele terrein is de Commissioner’s House, het huis van de hoogste baas. Het is erg beschadigd tijdens de laatste grote orkanen die Bermuda in de periode 2012-2015 hebben aangedaan (het dak lag er af en er was waterschade). Het ziet er nu van binnen keurig uit.

Ik ben de enige bezoeker hier. Er zijn ruimtes die gesponsord zijn door verschillende groepen belanghebbenden, van commerciële bedrijven tot het Amerikaanse leger. Echte historische stukken hebben ze bijna niet, het zijn meest teksten en foto’s.

In een andere expositieruimte op het terrein is een tentoonstelling over scheepswrakken. Er zijn door de eeuwen heen heel veel schepen van verschillende oorsprong (van Spaanse tot Nederlandse) voor de kust van Bermuda gezonken. Potscherven, kogels en pijpen zijn gevonden, maar ook goed bewaard gebleven kruiken zoals deze gemaakt in Duitsland:

Tot slot stap ik na een uitgebreide lunch het mooie complex van de klokkentorens in. Hier zit nu een winkelcentrum. Aan de buitenkant zitten een paar chique winkels (onder andere een juwelier), maar van binnen is het echt niks. Goedkope souvenirwinkels met vooral T-shirts voeren de boventoon. Ik eet er nog een ijsje en ga dan op een bankje buiten zitten wachten tot de veerboot weer terug gaat.