Wat is het?
Kulangsu: een historische internationale nederzetting is een eiland voor de kust van Xiamen (Amoy) dat in de 19de en begin 20ste eeuw bewoond werd door buitenlandse handelaren, missionarissen en diplomaten. Ze kwamen uit Amerika, Europa en Japan. Later in de 20ste eeuw kwamen daar Chinezen bij die terugkeerden uit het buitenland. Samen gaven ze een moderne impuls aan China door de inbreng van westerse cultuur en technologie. De zo’n 1000 bewaard gebleven historische gebouwen laten een mix zien van Europese, Chinese en Zuidaziatische bouwstijlen.
Cijfer: 6,5 (Het eiland is een lekker ontspannen plek om rond te lopen met mooi weer en je te goed te doen aan gerechten van de vele eetkraampjes. De gebouwen zelf zijn voor een Europeaan niet zo interessant en je kunt nergens naar binnen.)
Toegang: De veerboot vanaf Xiamen kost 35 Yuan (ca. 4,20 EUR) en duurt 20 minuten. Dit is de enige manier om op Gulangyu te komen. In het weekend en rond Chinese feestdagen moet je de boot vooraf boeken, anders loop je de kans dat de kaartjes voor de betreffende dag (met een maximum van 50.000!) op zijn.
Hoeveel tijd: Ik was er drie uur.
Opvallend: Het eiland ligt echt pal voor de kust, je kunt er bijna naar toe zwemmen. De veerboot voor de lokale bewoners doet er ook maar 5 minuten over. De vele toeristen moeten verderop vertrekken, met een boot die er dan ook langer over doet. Er zaten zeker 200 mensen op ‘mijn’ boot, allemaal Chinezen. Kulangsu (Gulangyu in modern Chinees) is echt een heel populaire bestemming voor Chinese toergroepen: er komen hier maar liefst 13 miljoen(!!) bezoekers per jaar. En dat terwijl er zelfs een daglimiet is aan het bezoekersaantal.

Ik vertrok met de boot van 9.10 uur. De eerste boot van de dag gaat om 7.10 uur, dus er waren nog niet zo heel veel anderen op het eiland. Het is ook behoorlijk groot en er mogen geen auto’s komen, dus je kunt er lekker rondwandelen. Ik trof een zonnige dag met temperaturen boven de 20 graden.
Je hoeft geen moeite te doen de historische gebouwen te vinden: het zijn er heel veel. Wat opvalt is dat ze achter hoge hekken en muren schuil gaan. Veel toegangsdeuren zijn ook gesloten – in de meeste gebouwen wonen nog mensen. Als je al wel ergens het terrein op kunt, zit je al snel in een cafeetje dat koffie en thee verkoopt.

De unieke bouwstijl die zich hier op het eiland ontwikkeld heeft heet ‘Amoy Deco’: Amoy naar de lokale naam voor Xiamen, en Deco naar de kunststroming Art Deco. Het levert huizen op in baksteen met Chinees aandoende ornamenten.
Het eiland heeft ook 3 christelijke kerken. Deze dienden vandaag vooral als achtergrond voor de trouwfoto’s van pasgetrouwde (of nog te trouwen) Chinese stelletjes.
