Wat is het?
De Acropolis van Athene omvat een groep monumenten uit het klassieke Griekenland die invloedrijk zijn geweest van de oudheid tot het neoclassicisme. Ze bevinden zich op de top van een 60 meter hoge rots die Athene domineert. Onder de beste monumenten zijn het Parthenon, de Propylaia, de Tempel van Athena Nike en het Erechtheion. Ze dateren allemaal uit de 5de eeuw voor Christus.

Cijfer: 8 (Als bezoekervaring is de Acropolis van Athene teleurstellend – ik vond dat deze keer en dat was ook wat ik me herinnerde van mijn eerste bezoek in 2001. Op de een of andere manier voelt het minder ‘groots’ aan dan bijvoorbeeld de Oud-Egyptische tempels in Luxor, waar je vrij rond kunt dwalen en er nog veel meer oorspronkelijks overeind staat. Maar de universele waarde staat natuurlijk buiten kijf.)

Toegang: 20 EUR.

Hoeveel tijd: Anderhalf uur is voldoende.

Opvallend: In 2001 bezocht ik de Acropolis van Athene voor het eerst. Ik ging op een zondagochtend, de toegang was op die dag van de week gratis. Van andere bezoekers heb ik niets gemerkt, alleen dat ik bij de toegangspoort werd verwelkomd door (of: een beetje bang werd van) twee zwerfhonden. Deze maand ging ik terug en zag wat voor impact de golf van massatoerisme heeft gehad: de toegangsprijs is nu 20 EUR voor deze ene site en je moet je bezoek echt goed plannen om wachtrijen te voorkomen.

Ik arriveerde om 7.50 uur bij de poort, 10 minuten voor opening. Dit leverde mij plek #5 op in de wachtrij voor het loket, waar 5 mensen op een rij net de hele dag begonnen met hun repetitieve werk. Dit is geen baan die in Griekenland snel wordt vervangen door automaten – al kun je wel e-tickets kopen. Om 8 uur was de rij uitgegroeid tot zo’n 40 mensen. Er kwamen ook twee honden kijken, waarschijnlijk niet dezelfde individuen die ik 17 jaar geleden tegenkwam!

Ik was die dag een van de eersten op de site en op weg naar boven ontmoette ik zelfs de groep soldaten die daar elke dag de nationale vlag hijsen. Het Parthenon is een enorme structuur, nog steeds met steigers die het grootste deel van het interieur bedekken. Dit is al lang het geval en zal in ieder geval tot 2020 duren. Het effect is dat je er alleen omheen kunt lopen. Ook de andere monumenten op het plateau zijn niet toegankelijk (behalve vanaf de Propylaea waar je binnenkomt): dit doet af aan de bezoekervaring.

Als je via de zuidelijke hellingen naar beneden loopt, passeer je meer ruïnes met grote historische waarde, maar die niet de best overgebleven voorbeelden van hun soort zijn die in Griekenland te vinden zijn. Een vrij recente toevoeging (herplaatsing) is een van de beelden van de dichter die de weg naar het Theater van Dionysus sierde.

Het nieuwe Akropolismuseum ligt net buiten de Zuidpoort, vlakbij het Theater van Dionysus. Het is een indrukwekkend modern gebouw, de entree kost een redelijke 5 EUR. Er is hier een strikt ‘Geen fotografie’-beleid, wat als een verrassing kwam omdat ik de dag ervoor vrijelijk foto’s kon maken van ongeveer elk afzonderlijk object in het uitstekende Nationaal Archeologisch Museum van Athene.

Het museum heeft 3 schuine verdiepingen met exposities. De onderste vond ik ‘meer van hetzelfde’ na een bezoek aan het Nationaal Archeologisch Museum. Op de bovenste verdieping hebben ze een reconstructie van het volledige Parthenon-fries: “Van de hele fries die vandaag de dag overleeft, is 50 meter in het Akropolis Museum, 80 meter in het British Museum, een blok in het Louvre, terwijl andere fragmenten zijn verspreid in de musea van Palermo, het Vaticaan, Würzburg, Wenen, München en Kopenhagen”, aldus de website van het museum.

Wat mij echter het meest beviel zijn de 5 originele overgebleven Caryatid-beelden die zijn gered van het Erechteion. De 6e bevindt zich in het British Museum. De exemplaren die nu in het Erechteion op de Akropolis aanwezig zijn, zijn replica’s.