Wat is het?
Het Klooster van Daphni is onderdeel van het werelderfgoed Kloosters van Daphni, Osios Loukas en Nea Moni. Al deze drie Griekse kloosters bevatten goudkleurige mozaïeken die beschouwd worden als meesterwerken van Byzantijnse kunst. Het klooster en de mozaïeken van Daphni stammen uit de 11de eeuw. Het is grotendeels in originele staat bewaard gebleven, maar moest na een aardbeving in 1999 langdurig gerestaureerd worden.

Cijfer: 7 (Het is een klein, door weinig toeristen bezocht pareltje net buiten Athene. Een soort bonbon: mooi van buiten, lekker van binnen en zo op!).

Toegang: De entree tot het klooster is gratis. Het is alleen op dinsdag en vrijdag open.

Hoeveel tijd: 45 minuten.

Opvallend: Samen met een Russisch stel stap ik uit de stadsbus in een buitenwijk van Athene. Hier moet ergens het klooster van Daphni liggen. Het is even zoeken, maar dan staan we voor een zwaarbeveiligd monument. De toegang is afgesloten door een groot hek. Zou het dan toch ook vandaag (= vrijdag) gesloten zijn? Nee: het blijkt dat je aan kunt bellen en dan gaat het hek vanzelf open.

Kloosterkerk van Daphni

Ze zijn al sinds 1999 dit werelderfgoed aan het restaureren. Het is bijna af, maar nog niet helemaal – vandaar ook de beperkte openingstijden. Werklui zijn met name buiten nog bezig. We worden vriendelijk welkom geheten en mogen overal binnen kijken en foto’s maken. Het ziet er een beetje ‘nieuwig’ uit.

Van de buitenkant vallen vooral de vensters op, die als een soort verkeerslicht zijn gedecoreerd. De zuilen die de vestibule dragen zijn bijna allemaal replica’s: Lord Elgin heeft de originelen samen met het fries van het Parthenon mee naar Engeland genomen, waar ze nu in de kelders van het British Museum stof staan te vangen. Eén originele Ionische zuil staat hier nog overeind: hij is afkomstig van het Apollo heiligdom dat in de Oudheid op deze plek stond.

De enig overgebleven originele zuil

Van binnen is de kerk heel licht, zowel door het gebruik van witte kalksteen als door de vele ramen. Aan het plafond en op de bovenste delen van de muren zijn veel goudkleurige mozaïeken te vinden. Wat lager bij de grond hebben de muren muurschilderingen van een later datum.

De mozaïeken zijn het onderscheidende kenmerk van dit klooster. Ze hebben een fel-gouden achtergrond; de kleur is zo fel doordat er ook glas in is verwerkt. De makers van de mozaïeken waren waarschijnlijk afkomstig uit Constantinopel (het huidige Istanbul, waar de Hagia Sophia ook bedekt was met soortgelijke gouden mozaïeken). Het is onbekend wie de opdrachtgevers waren van dit rijk uitgevoerde gebouw.

Het lichte interieur met overal resten van goudkleurige mozaïeken

Al sinds 1821 heeft het klooster geen religieuze functie meer en vanaf 1888 was het feitelijk al een historisch monument. De mozaïeken beelden uitsluitend Bijbelse scènes uit. De gebruikelijke set aan profeten, Maria met het kind Jezus, de aartsengelen, de lijdensweg van Christus en het leven van Maria is te zien. Op een kartonnen bord is aangegeven welk mozaïek wat voorstelt.

Mozaïek in de kerk