Omdat ik twee volle dagen de tijd heb voor Meteora, het gebied in Midden-Griekenland met op hoge rotspilaren gebouwde kloosters, kies ik ervoor ook een halve dag met een gids op pad te gaan. Visit Meteora Travel organiseert dagelijks om half 9 een 4,5 uur durende wandeltocht over “verborgen paden die alleen de lokale bevolking kent”. We zijn met een groepje van 10 – met nationaliteiten variërend van Servië tot Israël.

Wandelgroep op pad

We doen de wandeling in omgekeerde volgorde. Er zijn namelijk nog drie groepen van dezelfde organisatie op pad gegaan vandaag, dus we zouden elkaar maar voor de voeten lopen. De route begint daarom met een steile klim door het bos naar het Groot Meteoron klooster. Het is nog fris zo vroeg in de ochtend en ook wat bewolkt. Goed wandelweer dus.

Na 40 minuten wandelen door de natuur (we zien nog een zwart-met-wit eekhoorntje) staan we opeens boven op het asfalt tussen de mensenmassa’s. Het Groot Meteoron is het grootste klooster van Meteora en erg populair bij de bustoeristen. We krijgen een uur de tijd om het op eigen gelegenheid te bezichtigen. Nou heb ik gisteren al 4 van dergelijke kloosters bekeken en ze zijn eigenlijk allemaal van de buitenkant mooier dan van de binnenkant. Toch blijkt een bezoek binnen hier meer de moeite waard: omdat het zo groot is hebben ze in diverse ruimtes kleine tentoonstellingen geplaatst. Ook is bijvoorbeeld de oude keuken nog te zien. Tegenwoordig leven er nog maar 4 monniken in dit klooster – dat waren er tot in de jaren ’60 wel 100.

De keuken van het Groot Meteoron klooster

Na dit klooster lopen we aan de andere kant de helling weer af. Dit is een smal zandpad waar we maar weinig anderen tegenkomen. Met de gids staan we een paar keer stil om uitleg te krijgen over de bloemen en planten langs het pad. Zo zien we veel kleine, paarse krokussen en een struik met eikels die inderdaad een eikensoort blijkt te zijn.

Eikensoort

We lopen in de richting van het klooster van Ipapantis. Dit was een dependance van het Groot Meteoron klooster. Als het een monnik allemaal te druk werd in het grote klooster, kon hij hier een tijdje in retraite. Maar er was maar plaats voor 8 monniken, dus als de een kwam moest de ander weg. Het klooster van Ipapantis is feitelijk het 7de klooster van Meteora, maar wordt veel minder bezocht dan de andere 6 omdat het niet via de asfaltweg te bereiken is. Het is pas sinds vorig jaar voor wandelaars opengesteld en sinds de renovatie in 2000 in erg goede staat.

Ipapantis is niet bovenop een rots gebouwd zoals de andere kloosters, maar in een grot in de rotswand. De abt had een mooi appartementje met balkon boven de kerk. De andere monniken leefden in cellen.

Klooster van Ipapantis

Ondanks het onherbergzame karakter van Meteora heeft het toch last gehad van diverse oorlogen. Hier tussen de bergtoppen staat een standbeeld van een lokale verzetsheld tegen het Ottomaanse Rijk. Ook de Duitsers hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog geprobeerd hier voet aan de grond te krijgen en het gebied is toen gebombardeerd.

Standbeeld voor verzetsheld

Het laatste stuk van de wandeling gaat door een gebied met misschien wel de meest spectaculaire rotsformaties. Alle rotsen hier, met uitzondering van de pilaren waarop een klooster staat, mogen beklommen worden. We zien dus ook van een afstandje mensen op grote hoogte aan een touw bungelen. Bovenop elke rots staat een kastje met een logboek er in, waarin de klimmer zijn naam kan schrijven.

Panorama van de rotspilaren