Wat is het?
Het 12de eeuwse Klooster van Gelati stamt uit de Gouden Eeuw van middeleeuws Georgië. Het complex bestaat uit 3 kerken, een vrijstaande klokkentoren en een academiegebouw. Het was voor lange tijd het culturele centrum van Georgië, met een eigen academie waar de beste wetenschappers, theologen en filosofen werkten. Het klooster is rijkelijk versierd met muurschilderingen uit de periode tussen de 12de en 17de eeuw.

Cijfer: 7,5 (De muurschilderingen zijn overweldigend, en intrigerend tegelijk vanwege de afgebeelde personen die de gemiddelde lijst met heiligen ver te boven gaan. Ook historische figuren uit Georgië en het Byzantijnse rijk zijn afgebeeld in hun mooiste kleding.).

Toegang: Opnieuw gratis.

Hoeveel tijd: Anderhalf uur.

Opvallend: Vanaf het centrum van Kutaisi rijdt er 5 keer per dag een busje rechtstreeks naar dit klooster. De rit kost slechts 1 lari (0,30 EUR). De bus van 16 uur vervoert alleen vrouwen: een paar die boodschappen hebben gedaan in de stad en langs de route wonen, een andere toeriste en ik. Wij zijn de enige twee die tot het eindpunt blijven zitten. Je kunt het klooster al van ver zien liggen, op een heuvel tussen het groen.

Eenmaal op de kleine binnenplaats, die de 3 kerken, de klokkentoren en het academiegebouw allemaal omvat, loop ik meteen de grote kerk binnen. Deze is over de gehele oppervlakte bedekt met muurschilderingen. Het zijn ontelbare scènes en portretten. Het is ook duidelijk te zien dat ze zijn gemaakt in verschillende periodes. Boven het altaar is in de koepel een goudkleurig mozaïek gemaakt van Maria met kind, een dergelijk Byzantijns-geïnspireerd mozaïek is uniek in Georgië.

Ik ben blij met mijn Bradt-reisgids, die in de beschrijving de namen weet te vermelden van de meest prominente afgebeelde personen.

Aan de randen van het terrein is nog meer te zien. Zo ligt in de zuidelijke poort het graf van David ‘de Bouwer’ – de 12de eeuwse koning die dit klooster en vele andere belangrijke gebouwen stichtte in de Gouden Eeuw van Georgië. Iedereen die het klooster verliet, liep over zijn graf heen. In de poort hangt ook nog het restant van een 11de eeuwse ijzeren deur uit Perzië, ooit als oorlogsbuit door David’s zoon mee terug genomen naar Georgië.

Van de 2 kleinere kerken is de St. Joriskerk het mooist. Net als met de grote kerk zijn ze hem van de buitenkant aan het restaureren en hij staat dus deels in de steigers. Je kunt er niet naar binnen (naar verluidt is het alleen open in de weekenden en wordt dan vaak gebruikt voor huwelijksvoltrekkingen). Maar de deuren laten een opening waardoor je wel de binnenkant kunt zien: dit is misschien nog wel een groter muurschilderfestijn dan de grote kerk. Veel felrood en blauw is gebruikt.