Wat is het?
De Abdijkerk van Saint-Savin sur Gartempe is een 11de-eeuwse Romaanse kerk, bekend om zijn muurschilderingen. De schilderingen uit de late 11de- en vroege 12de eeuw verbeelden Bijbelse scènes. Ze tonen het belang aan van afbeeldingen in middeleeuwse kloosters, hoe ze met hun verhalende karakter en kleurrijke scènes ideeën verspreidden onder het ongeletterde publiek.

Cijfer: 7 (Het is heel bijzonder dat zulke oude muurschilderingen nog bewaard zijn gebleven, terwijl de abdij eromheen vele malen verwoest is. Toch zijn er op de Werelderfgoedlijst wel vergelijkbare plekken met vroegmiddeleeuwse religieuze schilderkunst, zoals Reichenau in Duitsland. Verder was het leuk om eens de avond en de nacht door te brengen in een afgelegen Frans dorpje.).

Toegang: 8 EUR, dat is inclusief boekje met uitleg (zonder is het 1 EUR minder). Er is ook een grote souvenirwinkel bij, waar ze zelfs lolly’s hebben met het logo van dit werelderfgoed.

Hoeveel tijd: Ik ben er 3 kwartier binnen geweest.

Opvallend: Saint-Savin is een gehucht van iets meer dan 900 inwoners in het midden van Frankrijk. Het is met het openbaar vervoer nauwelijks te bereiken. Ik trok er al de avond van tevoren naar toe – dik een uur met de regionale bus vanaf Poitiers. Deze eindigt in het plaatsje Chauvigny, en dan moet je nog 19 kilometer verder. Het laatste stuk wordt twee keer per dag bediend door een belbus die je een dag eerder moet reserveren. Dat had ik voor de heenweg te laat ontdekt, dus ik gokte er maar op dat er iemand anders de bus besteld had. En dat bleek gelukkig ook zo te zijn.

Het dorpje bleek zelfs buiten het seizoen nog wel over een geopend restaurant te beschikken – ik nam in Le Patisson een prima Menu Gourmand van 4 gangen. Na achten haastte ik me terug naar mijn Hotel de France aan het dorpsplein, waar ik me zelf bijna buiten gesloten vond. Bij het inchecken had ik een bonnetje met codes meegekregen – ik dacht dat het voor de wifi was en had het boven laten liggen, maar het bleek om de buitendeur te openen. Gelukkig was het café er onder nog open en kon ik binnendoor naar mijn kamer.

Keuzemenu bij Le Patisson: ik nam de St. Jacobsschelpen en de biefstuk, met daarna nog regionale geitenkaas en vier mini-desserts toe

De volgende ochtend scheen de zon al vroeg. De Abdijkerk is pas vanaf 10 uur open, dus ik begon met een korte wandeling langs de rivier de Gartempe. Vanaf daar heb je goed zicht over de abdij die het plaatsje domineert. Het gebouw dat we tegenwoordig zien dateert meest uit de 17de eeuw, toen het na de zoveelste vernieling opnieuw werd opgebouwd.

De abdij aan de rivier de Gartempe

Ik was al om half 10 klaar met mijn rondwandeling, en ging op een bankje in de zon voor de ingang zitten wachten tot de deuren zouden openen. Dat gebeurde iets voor tienen. Ik was de eerste en enige bezoeker, en werd direct als Nederlander herkend ondanks dat “Bonjour” het enige was dat ik zei bij binnenkomst. In het hoofdgebouw van de abdij is een tentoonstelling ingericht over de abdijkerk en haar muurschilderingen. Daar word je eerst langs gestuurd, net als door de tuinen. Zo proberen ze de bezoekers waarschijnlijk wat langer te binden.

Ik besteedde er niet al teveel tijd aan, er was ook weinig interessants te zien. Het gaat uiteindelijk allemaal om de abdijkerk, te betreden via de hoofdingang langs de weg. Ook hier was ik de enige bezoeker. Ik was door foto’s al voorbereid op de pastelkleurige zuilen die het smalle, hoge kerkgebouw dragen. Dit type zuilen heb ik vaker gezien, maar waar? Het maakt het wel erg sfeervol, misschien is het alleen een beetje overgerestaureerd zodat het gloednieuwe zuurstokken lijken.

Binnenste van de abdijkerk, met zuilen en beschilderd tongewelf

De belangrijkste muurschilderingen bevinden zich hoog boven in het tongewelf, geschilderd op 17 meter hoogte in een halve cirkel. Door het daglicht van de zijkanten zijn ze goed zichtbaar. Het is een soort stripverhaal dat de belangrijkste scènes uit het Oude en Nieuwe Testament uitbeeldt.

De kloosterlingen kregen vast een zere nek van het bekijken van de schilderingen – maar die blik gericht naar de hemel was ook de bedoeling. Gelukkig kun je tegenwoordig met een goede zoomlens de beelden naar je toe halen. De bekendste schildering is de Ark van Noach, een overvolle houten boot met 2 exemplaren van in ieder geval een paar dieren voor de ramen. Het meest interessant vond ik de Toren van Babel – niet echt op schaal, maar je ziet mensen in elegante gewaden stenen aanreiken aan de bouwers op de top.

Bouwen aan de Toren van Babel

Er is ook een afbeelding van God met Adam en Eva, waar de beide laatsten er wel erg wild uitzien.

“God introduceert Eva aan Adam”