Wat is het?
De Dolmens van Antequera zijn drie megalithische monumenten die stammen uit de periode 4000-3000 voor Christus. Het waren stenen grafkamers, die wellicht ook als heiligdom dienst deden. De dolmens (in het Nederlands ook wel bekend als hunebedden) liggen in een markant rots- en bergachtig landschap, dat ook onderdeel is van het werelderfgoed.

Cijfer: 6 (Na een leuke dag in Marokko ‘moest’ ik weer terug de prehistorie in. Het lijkt wel of al het voor mij resterende werelderfgoed in Europa bestaat uit wel heel primitieve resten van onze voorouders. In vergelijking met Orkney waar ik 2 weken geleden was staan de stenen hier in Antequera in meer complete staat op elkaar, wat het bezoek iets meer de moeite waard maakte.).

Toegang: Alle onderdelen zijn gratis te bezoeken.

Hoeveel tijd: Een aantal van mijn werelderfgoedcollega’s ‘deed’ Antequera al in aanloop naar ons groepsbezoek aan Gibraltar en Tetouan. Volgens hen heb je er niet meer voor nodig dan 15 (om er een keer langs te lopen) tot 45 minuten (om alle 5 delen van het werelderfgoed te bezoeken). Ik ben een langzamer reiziger dan de meesten: het kostte mij 3,5 uur! Dat was dan wel inclusief een lunch bij de plaatselijke McDonalds en een wandeling van een klein uur door het rotslandschap van El Torcal.

Opvallend: De grafheuvels van Menga en Viera liggen samen in een parkje in de stad Antequera. Er is een klein bezoekerscentrum bij, waar je een video kunt bekijken over hoe de grafheuvels gebouwd zijn. Het gewicht en de omvang van de stenen blokken noopte tot slimme technieken om de stenen op hun plaats te krijgen. Als je vanuit de ingang van de graven naar buiten kijkt, valt je blik op La Peña de los Enamorados: een rots die als je er met wat fantasie naar kijkt de vorm van een liggend gezicht heeft. In plaats van op de zon, zoals gebruikelijk in dit tijdperk, zijn deze grafheuvels georiënteerd op deze rots.

Menga Dolmen gaat bijna op in het landschap, maar de zware stenen die de toegang markeren zijn goed te herkennen.

Een paar kilometer verderop ligt de Tholos van El Romeral – de grootste en meest complexe van de drie grafheuvels. Hij bevindt zich anno 2017 op een industrieterrein, maar de archeologische dienst van Antequera heeft toch geprobeerd het wat sfeer te geven door een reeks van cipressen te planten en wat bankjes neer te zetten. Hier komen minder bezoekers dan bij Menga en Viera, en ik heb het graf dan ook voor me alleen. Via een lange gang kom je in een ronde kamer, gebouwd van los gestapelde stenen in een soort koepelvorm.

La Peña de los Enamorados: het liggende gezicht

Zeker een half uur rijden van de andere locaties ligt het natuurgebied El Torcal. Ook dit gebergte is visueel verbonden met de grafheuvels, zij het veel minder opvallend dan het liggende hoofd. Het is tegenwoordig vooral een park voor korte wandelingen, en met zijn grillig gevormde rotsen populair bij gezinnen met kinderen. De groene route staat aangegeven als eenvoudig, maar vereist toch nog wel wat klauterwerk (wat met mijn pijnlijke voeten opgelopen in Gibraltar nog niet mee valt).

Landschap van El Torcal