Wat is het?
Het Historisch Centrum van L’viv is een stad van middeleeuwse origine in het westen van Oekraïne. Het verenigt de artistieke tradities vanuit Oost-Europa met die van Duitsland en Italië. L’viv is van oudsher een handelsstad, die lang deel uitmaakte van het koninkrijk Polen (tot 1772) en Oostenrijk-Hongarije (tot 1918). Het trok verschillende bevolkingsgroepen aan die ieder in hun eigen gemeenschappen leefden – van Armeniërs tot joden, en van Oekraïners tot Duitsers en Hongaren.

Cijfer: 7,5 (L’viv is inderdaad nogal een mix van verschillende bouwstijlen en religieuze tradities. Veel van wat je nu ziet dateert van rond 1900, er is ook veel Art Nouveau. Echt uitzonderlijke hoogtepunten zijn er niet, maar er is veel bezienswaardigs voor een kort bezoek.).

Toegang: L’viv is een bijzonder goedkope stad. Rondlopen door de stad kost sowieso niets, maar daar waar je geacht wordt iets te betalen is dat erg weinig voor Westeuropese begrippen. In de Armeense kathedraal betaalde ik 5 grivna (0,15 EUR) om foto’s te mogen maken. De entree tot het Oekraiens museum kost 90 grivna (2,70 EUR).

Hoeveel tijd: Ik ben er anderhalve dag geweest. Het is ook een gezellige stad om te overnachten en wat te eten en drinken op één van de vele terrassen.

Opvallend: Mijn eerste rondje door het centrum deed ik zaterdagmiddag, direct na aankomst per vliegtuig uit Wenen. De Boim Kapel is net als het Zwarte Huis opvallend zwart. Het is een grafkapel uit de 17e eeuw, met decoraties van zwart marmer en ook het effect van rook en vuil door de eeuwen heen heeft zijn werk gedaan.

Mooiste deel van de Boim Kapel

Op zondag werkte ik gestructureerd de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad af. Ik startte in de voormalige Armeense wijk, net iets ten noorden van het centrale plein. Van de buurt is niet veel meer over, maar de Armeense kathedraal staat er nog in volle glorie. Hij is tegenwoordig van de Armeens-Apostolische Kerk, nadat onder het Sovjet-regime de Armeense kerk decennia lang verboden was.

In de Armeense kathedraal

Het meeste van wat je nu ziet is vrij nieuw, uit het begin van de 20e eeuw. De felgekleurde muurschilderingen zijn het opvallendst. Door de lichtinval heeft het interieur een mysterieuze sfeer.

Wat verder naar het noorden ligt de Opera, een neo-renaissancistisch bouwwerk uit 1901 dat ook in Parijs niet zou misstaan. Vlakbij ligt het Andrey Sheptytsky Nationaal Museum. Daar zijn ze het communistische handboek voor musea nog niet vergeten. In iedere zaal zit een streng kijkend oud vrouwtje op een stoel. Het grootste deel van de collectie bestaat uit iconen die vanuit kerken uit de regio L’viv naar hier zijn verplaatst. Er zijn zelfs enkele volledige iconostasen (volledige wanden samengesteld uit iconen, die het allerheiligste afschermen van het gewone volk).

Façade van een koopmanshuis

Vervolgens loop ik verder langs de koopmanshuizen van het centrale plein. Op de binnenplaats van één daarvan ligt “de Italiaanse binnenplaats”. Ook hier moet je een klein beetje entree betalen. Maar het is dan wel het meest romantische plekje van de stad, waar fotografen druk bezig zijn bruidspaartjes te vereeuwigen.

In het zuidoosten van het centrum ligt de voormalige synagoge (alleen wat ruïnes zijn over) en de Grieks-katholieke Bernardijnenkerk met zijn vestingwerken. Hier stop ik ook voor lunch: forel met brood is de specialiteit.

St. Joris Kathedraal

Na een siësta in het hotel liep ik naar het tweede deel van het werelderfgoed:  de Sint-Joris Kathedraal, een kilometer of twee buiten het centrum. Het is de hoofdkerk van de Oekraïens-katholieke kerk. Het gele gebouw in barok- en rococostijl ligt op een heuvel. Het is er druk als ik aankom: er is net een trouwerij aan de gang. Blijkbaar is zondag een populaire dag om te trouwen in Oekraïne, want het volgende bruidspaar staat al voor de deur te wachten.

Via een zijingang kan ik toch even binnen kijken. Net als in de andere kerken die ik bezocht in L’viv vallen de vele vaandels op. En altijd maar weer de afbeeldingen van de Heilige Joris die een draak doodt – hij lijkt de meest populaire heilige hier in de stad.