Wat is het?
Namhansanseong is een fort uit de 17de eeuw. Het ligt zo’n 25 kilometer buiten het centrum van Seoul. Het is gebouwd als ‘uitwijkhoofdstad’, voor het geval dat de Chinezen Korea zouden aanvallen. Een 7,5 kilometer lange muur omringd de gehele vesting. Deze muur was stevig genoeg om de pas in deze regio geïntroduceerde westerse vuurwapens te weerstaan. Binnen de muren waren boeddhistische tempels voor de soldaat-monniken die de stad moesten verdedigen, en het Noodpaleis waarin de koninklijke familie zich terug kon trekken mocht hun bestaan in Seoul bedreigd worden.

Cijfer: 6 (Het ligt in een mooie omgeving, maar veel bijzonders is er niet te zien.).

Toegang: Het meeste is gratis te bezoeken, alleen voor het paleis heb je een kaartje nodig voor 2.000 Won (1,75 EUR). Ik kreeg het kaartje echter gratis mee, ik weet niet waarom.

Hoeveel tijd: Ik ben er, inclusief lunch, zo’n 3 uur zoet geweest.

Opvallend: Het kostte me ongeveer anderhalf uur om van mijn hotel in het centrum van Seoul naar deze vesting op een heuvel buiten de stad te komen: eerst een stuk met de metro (inclusief een keer overstappen), en dan het laatste gedeelte de heuvel op tot de ingang met de bus. Ik had me er toch een heel andere voorstelling van gemaakt, maar het hart van dit Namhansanseong is tegenwoordig een toeristendorpje. In de weekenden zal het er erg druk zijn met dagjesmensen uit de grote stad, er zijn volop parkeerplaatsen en restaurants.

Deel van het pas gerestaureerde Noodpaleis

Ik ga eerst maar eens bij het paleis kijken. Bij de ingang staat een oudere Koreaanse man in traditionele kleding te posten. Hij blijkt een officiële Engelstalige gids te zijn, die me graag wil rondleiden. Hij is erg enthousiast, en vertelt bij elk deel van het paleis een heel verhaal.

Na het paleis ga ik maar aan de wandel: dat is wat de meeste mensen hier doen. Zo op een doordeweekse dag zijn er eigenlijk alleen maar gepensioneerden op de been, met wandelstokken en rugzak. Je kunt de hele muur rondlopen, langs de vier toegangspoorten. Dat is mij wat te ver, dus vanaf het centrum loop ik eerst naar de oostelijke poort en later (na de lunch) naar de zuidelijke poort. Vanaf daar pak ik ook de bus terug naar het station richting Seoul.

Bovenop de muur, bij de zuidelijke poort