Geen reis compleet zonder een fietstocht, en in Uganda maak ik die vanuit de stad Fort Portal. Hier biedt Kabarole Tours eendaagse tochten met gids aan (ze doen trouwens ook meerdaagse fietsreizen door heel Uganda). Om half 9 ga ik op pad samen met gids Brydon op onze mountainbikes. We fietsen langs de grote katholieke kerk de stad uit. Er zit meteen al een steil klimmetje in het parcours, en dat zal de hele dag zo blijven. Het is hier heuvel op, heuvel af.

Een paar kilometer buiten de stad stuiten we op een fotogenieke koe: het Watusirund. Deze rundersoort zie je heel veel in deze regio, en ze hebben allemaal (mannetjes en vrouwtjes) van die grote, gebogen hoorns.

Heilige koe

Dit blijkt echter niet zomaar een koe te zijn die op een begraafplaats staat te grazen. We zijn inmiddels al aangekomen bij onze eerste stop: de graftombes van de koningen van Toro. De Toro zijn één van de 4 traditionele koninkrijken binnen de landsgrenzen van Uganda. Ooit waren het zelfstandige rijken, nu vervullen ze alleen nog een culturele rol. Er is ook nu nog een koning. Drie van zijn voorgangers liggen hier op het terrein begraven. Elk heeft zijn eigen graftombe.

De drie koninklijke graftombes op een rij

De tombes worden al sinds 1830 door één familie beheerd. De erebaan gaat over van vader op zoon. De huidige beheerder is zijn 10-jarige zoontje ook al vast aan het inwerken. In de tombe van de op één na laatste koning krijgen we een demonstratie van diens bezittingen. Als een koning sterft, dan worden namelijk al zijn bezittingen met hem meegegeven de tombe in. Het zijn speren, trommels en drinkvazen, allemaal hier in de omgeving gemaakt. Ook zien we zijn mantel, gemaakt van luipaard- en leeuwenhuid.

We mogen ook nog binnen in de tombe van de twee na laatste koning. Dit is er één met een rieten dak. Van binnen is-ie soortgelijk als de nieuwste: onder een blauw-gele vlag staat de grafkist van de voormalig koning, en daaromheen staan zijn spullen. De beheerder legt ons vol geduld alles uit, en mijn fietsgids vertaalt naar het Engels. Hij heeft zelfs een heus gastenboek, er komen zo te zien wel vaker toeristen aanwaaien.

De persoonlijke bezittingen van de meest recent overleden koning

Na de interessante graftombes fietsen we verder over verharde zandpaden. Het is er lekker rustig fietsen, het eerste deel was langs de grote weg en dat is altijd wat meer opletten. In deze omgeving zitten veel kleine boeren, die aan gemengde landbouw doen. Ze hebben een paar geiten, verschillende fruitbomen (passievrucht, banaan, papaya) en verbouwen cassave of aardappelen. Het ziet er vrij idyllisch uit, er is hier in ieder geval genoeg te eten.

Bakbananen in de tuin

We fietsen door naar de Amabere grotten. Dit blijkt een populaire locale attractie. Er zijn zelfs parkeerplaatsen voor bussen, en er wordt ook voor auto’s parkeergeld geheven. Er is echter niemand en wij kunnen onze fietsen gratis kwijt bij de ingang. Een gids komt ons ophalen om de grotten te bekijken. Het zijn de enige druipsteengrotten in Uganda, en daarom zijn ze populair vooral voor schoolreisjes.

De enige druipsteen in Uganda

De grotten zijn maar heel klein en je kunt er ook niet in. We zien nog een vleermuis naar buiten vliegen, zo hebben we toch nog een beetje wild gezien vandaag. Bij de grotten is ook een waterval. Het water hier komt uit het Rwenzori-gebergte, waar ik een paar dagen geleden was. Je hebt hier vaak ook goed uitzicht op die bergen, maar vandaag is het te heiig en bewolkt om veel te kunnen zien.

Samen met de gids van de grotten loop ik nog een heuvel op om één van de kratermeren te bekijken waarvan er vele zijn in deze streek. Het zijn de resten van oude vulkanen, waarin zich een moeras of een meertje heeft ontwikkeld.

Kratermeer

Na een korte, zelf meegebrachte lunch stappen we weer op de fiets voor de laatste etappe. Het is nog zo’n 10 kilometer fietsen terug naar Fort Portal. Gelukkig zijn er daarvan 9 over een asfaltweg, en gaat het meest omlaag. Dan is het lekker fietsen. De hellingen zijn soms echt te steil om te fietsen, zelfs met de vele versnellingen die de mountainbike heeft. De verkopers op hun eenvoudige fietsen doen eigenlijk niets anders dan naast hun fiets lopen, voor hen is het niet te doen. En al helemaal niet als je tientallen trossen bananen aan je fiets hebt hangen.

Duwfiets met bananen