Eind mei, begin juni maakte ik een reis door Corfu, Albanië, Macedonië en Kosovo. Een ideale tijd in het jaar: elke dag zon en 23 tot 30 graden, terwijl het weer in Nederland wisselvallig en kil was. Er waren nog maar weinig toeristen op pad, als je de Nederlandse senioren rond het Meer van Ohrid niet meetelt. Het werd een lekker ontspannen reis, waarin ik zoveel tijd “over” had dat ik ook nog 4 boeken heb weten te lezen.

Albanië vond ik het mooiste én prettigste land van deze reis. De stad Gjirokaster met zijn torenwoningen en authentieke sfeer, bijna loodrecht tegen de heuvel geplakt, was één van de hoogtepunten. Ook in de relaxte hoofdstad Tirana heb ik me prima vermaakt. In hotels en restaurants was geen moeite teveel, en regelmatig werd ik verrast met iets extra’s zoals een lunchpakket voor in de bus of een gratis dessert.

Voorbereiding

Veel voorbereiding was voor deze reis niet nodig. Ik heb alleen een Bradt reisgids voor Albanië aangeschaft. Voor Macedonië en Kosovo heeft de Engelse uitgever Bradt die ook, maar die gidsen zijn minstens 5 jaar oud en dus niet meer zo zinvol in deze zich snel ontwikkelende landen. In plaats daarvan downloadde ik de PDF-versies van de hoofdstukken uit de Lonely Planet. Het kostte maar een paar EUR, maar ik heb er eigenlijk niets aan gehad. De meeste praktische info heb ik toch van losse websites van internet gehaald.

De route had ik al jaren geleden globaal opgezet: van Corfu naar Kosovo is heel gemakkelijk te doen door de korte afstanden in deze kleine landen. Door twee enkele reis-vliegtickets te kopen hoef je ook niet meer naar het beginpunt terug te keren, lekker efficiënt. Alle hotels boekte ik vantevoren via Booking.com. Dat is niet echt nodig maar vind ik gewoon wel handig. Het was zo eind mei nergens druk.

Vervoer

Vliegtuig
Ik vloog heen met Transavia naar Corfu. Een echte chartervlucht, met vertrek heel vroeg in de ochtend (4.30 uur) van Schiphol. Het bleek pas de tweede vlucht van die dag en het was nog doodstil op het vliegveld, ook vrijwel alle winkeltjes waren nog gesloten. Bij aankomst op Corfu heb ik buiten de aankomsthal een klein uurtje (in de zon!) zitten wachten tot de stadsbus langskwam. Die zette me vervolgens keurig af nabij de haven van Corfu.

Op de terugweg reisde ik met de Sloveense maatschappij Adria Airways vanaf Skopje, met een tussenstop in Ljubljana. Op het vliegveld van Skopje komen maar een stuk of 20 internationale vluchten per dag, daar was het lekker rustig. Het is een vrij nieuw vliegveld, uitgebaat door een Turks bedrijf. In Ljubljana moet je tijdens de overstap door de Schengen-grenscontrole en dat neemt wel even tijd. Maar al met al waren het eenvoudige, korte en goedkope vluchten. Voor eten & drinken onderweg moet je bij beide maatschappijen betalen.

Vervoer ter plaatse
Ik heb vrijwel alles met het openbaar vervoer gedaan, met de bus welteverstaan. In alle drie landen rijden volop grote bussen en minibussen. De grote bussen vertrekken op vaste tijden van de busstations, de minibussen wachten daar in de buurt tot ze voldoende passagiers verzameld hebben. Je hoeft vooraf geen kaartje te kopen, en ik heb nooit lang hoeven wachten voordat er weer een (mini)bus vertrok. Op de meeste ritten rijdt een ‘conducteur’ mee die je wel weet te vinden om voor de rit te betalen.

Van het Griekse eiland Corfu kom je uiteraard alleen weg met een vliegtuig of boot. Ik koos voor de boot naar Sarande in Albanië, een kleine maar snelle draagvleugelboot. Er waren maar weinig mensen aan boord.

Van Albanië naar Macedonië en van Macedonië naar Kosovo ging ik ook met de bus de grens over. Tijdens de rit moet je je naam en paspoortnummer op een passagierslijst schrijven. Bij de grens halen ze dan alle paspoorten op en gaan de douaniers aan het checken in de computer en soms ook stempels zetten. Meestal kun je zelf gewoon in de bus blijven zitten, behalve bij de grensovergang tussen Macedonië en Kosovo waar ze de hele bus en alle bagage gingen controleren op smokkelwaar. Iedereen moest zijn eigen bagage meenemen, en die ging dan door een scanner zoals op het vliegveld.

Overnachtingen

Corfu
Het Siorra Vittoria ligt in een wijkje achteraf, maar toch op loopafstand van het centrum en ook naar de haven van Corfu-stad heb ik gewoon gewandeld met mijn rugzak op. Ik kreeg er een heel elegante kamer, met onder andere een ‘chaise longue’ om lekker op te luieren. Er was ook een ligbad, maar de stop sloot niet goed dus het was helaas niet bruikbaar! Achteraf misschien een iets te luxe keuze voor één nachtje. Het ontbijt was ook niet bijzonder.

Prijs: 85 EUR per nacht inclusief ontbijt

Sarande
Hotel Lindi ligt in het centrum van de stad, vlakbij waar de bussen vertrekken. De kamers bevinden zich boven een café-restaurant. Mijn kamer 22 is geweldig ruim, met ook nog eens een balkon met zitje. Het internet is snel, en uitgebreid ontbijt (gebakken ei, schapenkaas, meloen) is inbegrepen. Eigenaar en personeel spreekt geen Engels maar is zeer vriendelijk. De Nederlandse reisorganisatie Djoser was er volgens een achtergelaten sticker ook al eens.. (gelukkig niet tegelijk met mij).

Prijs: 22,65 EUR per nacht inclusief ontbijt

Gjirokaster
Kotoni Bed & Breakfast ligt helemaal bovenin de oude stad, een hele klim. Het is een traditioneel huis, en ik heb een gezellig kamertje met een laag houten plafond én uitzicht op het kasteel. Erg vriendelijke eigenaren, ik werd er verwelkomd met Turkse koffie en cake. Leuke ontbijtruimte voor een ‘droog’ ontbijt zonder tomaten / fruit. Helaas moeizaam internet.

Prijs: 25 EUR per nacht inclusief ontbijt

Berat
Hotel Belgrad Mangalem ligt in de wijk met traditionele huizen, Mangalem. Ligging is dus prima, en supervriendelijke eigenaren (kreeg zelfs bij vertrek nog appel, banaan en flesje water voor onderweg mee). Het ontbijt is overdadig, ze bleven maar gerechten brengen. Helaas sliep ik hier niet zo goed: een erg hard bed en gebrek aan gordijnen waren de boosdoeners. Ook was het er iets te druk naar mijn smaak (ik moest samen ontbijten met een groep van 20 Duitsers).

Prijs: 25 EUR per nacht inclusief ontbijt

Tirana
Hotel Patricia ligt aan een achterafstraatje, maar toch op slechts 5 minuten lopen van het centrale Skanderberg plein. Het heeft geen naambordje (handig voor een hotel!), dus moest ik het voor de deur nog aan iemand vragen. Moderne, frisse kamer met supersnel internet en satelliet TV. Eigenaar spreekt vloeiend Duits. Er zit ook een Italiaans restaurant bij, en het ontbijt was ook in die stijl (cappuccino en zoete broodjes).

Prijs: 50 EUR per nacht inclusief ontbijt

Ohrid
Vila Kale is een pension in de “bovenstad” van Ohrid. Dat maakt het heerlijk stil hier ’s ochtends. Maar je moet wel ook elke keer veel trappen lopen om weer thuis te komen. Ik had een ruime kamer met ideaal balkonnetje. Internet was er vaak traag, en ik vond de eigenaresse iets te opdringerig (hoewel ze het vast goed bedoelde). Ook het ontbijt vond ik niet zo goed.

Prijs: 55 EUR per nacht inclusief ontbijt

Pristina
Hotel Prima is een kleinschalig familiehotel met 10 kamers. Het ligt in een volksbuurt iets ten noorden van het centrum. Dichtbij de stadsbussen en tegenover een bakker en een supermarkt met ruim aanbod. Ik had er een kamer met drie bedden en een balkon. Zeer snel internet en satelliet TV. Ook het ontbijt is Prima: verse broodjes met allerlei soorten beleg, yoghurt en natuurlijk die sterke Kosovaarse koffie.

Prijs: 35 EUR per nacht inclusief ontbijt

Skopje
Het Rose Diplomatique is een wat tuttig, pensionachtig hotel in een woonwijk van Skopje. Voordeel van de ligging is dat het er heerlijk stil is, en ik van het balkon met uitzicht op de tuin kon genieten. Het was wel elke keer 15 minuten lopen naar het centrum voor de bezienswaardigheden en restaurants. Personeel wat stijfjes, ontbijt de ene dag beter dan de andere. Wel steeds verse aardbeien en kersen. Goed internet en satelliet TV met vooral heel veel Duitse TV-zenders.

Prijs: 55 EUR per nacht inclusief ontbijt

Eten

Het eten was over het algemeen prima, met Albanië als de meest positieve uitschieter.

Ontbijt
In alle hotels/pensions waar ik heb overnacht maakten ze heel wat werk van het ontbijt: fruit, zelfgemaakte pasteitjes, verse koffie. De combinatie van tomaat, komkommer en schapenkaas vind ik sowieso al prima. Alleen het brood is in deze streken niet zo geweldig – dan staat er een lekker ontbijtbuffet en dan hebben ze alleen witbrood waar je toast van kunt maken…

Lunch
Meestal at ik tijdens de lunch op een terrasje. Ik probeer altijd graag de lokale specialiteiten uit. In Gjirokaster at ik Qifqi, een soort rijstballetjes met ei en munt. Stevig voedsel om mee te nemen als je schapen aan het hoeden bent. Zoals overal in het voormalig Ottomaanse rijk en het huidige Midden-Oosten is kebab het meest gangbare voedsel, het gegrilde lamsvlees met uien en een broodje kost maar een euro of 2.

Diner
Soms haalde ik wat broodjes en yoghurt bij de supermarkt, supermarkten die trouwens in al deze landen opvallend goed in hun aanbod zitten. En op andere dagen ging ik nog maar eens naar een restaurant. Het duurste (15 EUR) diner van de reis was een Thaise maaltijd in Pristina, de meest internationaal georiënteerde van de drie hoofdsteden.

Kosten

Dit was mijn goedkoopste reis van de afgelopen jaren. In Albanië gaf ik maar 48 EUR per dag uit, in Kosovo 55. Daarmee zijn beide landen goedkoper dan mijn voordeligste bestemming tot nu toe, Cuba. Het is in beide landen geen enkel probleem om een prima hotel te krijgen tussen de 20 en 35 EUR, en ook het vervoer en het eten zijn spotgoedkoop.

Macedonië was een stukje duurder. Misschien omdat het vooral in Ohrid toeristischer is. Ook in Skopje verschilden de prijzen nogal tussen de populaire terrassen en de restaurantjes in een buitenwijk. Voor Macedonië kwam ik uit op 81 EUR, dit is inclusief 40 EUR voor mijn dagtocht per taxi naar Kokino en 20 EUR voor de taxi naar het vliegveld.