Wat is het?
De Cisterciënzer Abdij van Fontenay is.een voormalig klooster uit de 12de eeuw dat geheel zelfvoorzienend was. Het behoort tot de vroegste voorbeelden van gemeenschappen van deze kloosterorde. Vrijwel alle gebouwen op het terrein zijn bewaard gebleven: van gastenverblijf tot bakkerij. Het is al sinds de 18de eeuw niet meer als klooster in gebruik – toen kwam het in privé-bezit en werd het een papierfabriek. In 1906 werd die op zijn beurt gekocht door een kunstminnende bankier; hij en zijn nazaten restaureerden het en stelden het open voor publiek.

Cijfer: 7 (Ik vond het verrassend mooi. De gebouwen zijn in zeer goede staat, de tuin is netjes onderhouden. De gebouwen liggen binnen een ommuring, en vormen in hun strakke Romaanse stijl één geheel.)

Toegang: De entree inclusief rondleiding kost 12,5 EUR. Je mag ook zelfstandig rondlopen, dan kost het een tientje.

Hoeveel tijd: Ik ben er zo’n anderhalf uur geweest: de tour duurde een uur, en daarvoor had ik zo’n half uur de tijd om op mijn gemak foto’s op het terrein te maken.

Opvallend: Het ligt echt ongelooflijk afgelegen, zo’n 100 kilometer slingeren over binnenwegen van de snelweg af. De wegen werden ook steeds smaller, ik dacht dat mijn TomTom me met opzet over deze weggetjes stuurde. Ondertussen kom je door half-verlaten Franse dorpjes.

Bij de Abdij zelf was het zelfs om kwart over 10 al behoorlijk druk: er stonden twee touringcars met Duitse toeristen, en verder waren er zo’n 40 auto’s verdeeld over de 3 parkeerterreinen. Er komen jaarlijks ruim 120.000 bezoekers, dat zie je er ook wel aan af.

Ik sloot me aan bij de rondleiding van 11 uur. De tour is helemaal in het Frans, het was voor mij niet altijd even goed te volgen. Maar we stonden toch extra stil bij dingen die ik bij mijn eerste zelfstandige rondgang had gemist. De geweldige slaapzaal van de monniken boven bijvoorbeeld, met origineel houten plafond. Of de smederij, ook al uit de 12e eeuw en gebruikt door de monniken om ijzer te smeden voor de productie van gereedschappen. En dit prachtige torentje met conisch dak was de duiventil.

Duiventil

Van binnen is de aankleding van de gebouwen sober, kaal zelfs. De leer van de Cisterciënzers stond geen afleiding toe.