Vanuit Ometepe arriveerde ik al tegen het eind van de ochtend in mijn laatste pleisterplaats van deze reis, Granada. Vroeg genoeg om nog iets “actiefs” te gaan doen. Ik heb gelezen over de avondtours naar de vulkaan Masaya, en daar blijkt voldoende vraag naar te zijn om de tour vandaag door te laten gaan. We vertrekken om 15 uur, en komen terug in Granada om 19.30 uur.

De oude markt van Masaya

Er blijkt zelfs zoveel belangstelling te zijn, dat de groep verdeeld wordt over twee busjes. We zijn met 17 man, voornamelijk Amerikanen. We rijden eerst in een half uurtje naar de stad Masaya. Daar krijgen we een uur om de markt met handwerk/souvenirs te bezoeken. Dat was voor mij niet nodig. Met een foto van de historische buitenkant (begin 20e eeuw) ben ik klaar.

Om half 5 gaan we dan echt naar de vulkaan, die even buiten de plaats Masaya ligt. Het bijzondere eraan is dat je met de auto helemaal totaan de krater kunt komen. Er is een groot parkeerterrein bij, en er staan meerdere auto’s en busjes. Het is een van de weinige plekken op aarde waar je zo dicht bij een actieve vulkaan kunt komen. Er staat wel een bord bij dat je er niet langer dan 5 minuten mag blijven in verband met giftige gassen, maar verder is er geen enkele afbakening. Er komt zoveel stoom uit dat je niet in de krater zelf kunt kijken.

Rand van de krater

Vanaf de parkeerplaats gaan we nog een stukje verder omhoog met de busjes, en maken dan een korte wandeling naar de resten van een andere krater. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de vulkaanrijke omgeving. Nicaragua is echt het land van de vulkanen.

De zon is inmiddels ondergegaan. We verplaatsen ons met de busjes naar een ander deel van het Masaya Nationaal Park. Hier gaan we een wandeling door een lavagrot doen. We krijgen als uitrusting allemaal een helm, zaklantaarn en een gasmasker mee. Vooral het gasmasker zorgt voor veel hilariteit, want hoe zet je zo’n ding op? Uiteindelijk lukt het wel, maar hebben we hem nauwelijks nodig gehad.

Basisuitrusting voor het vervolg: helm, gasmasker en ook nog een zaklantaarn

Achter de gids aan lopen we een 700 jaar geleden door lava uitgesleten ondergrondse gang in. Je ziet er voornamelijk resten van verschillende soorten lava. Aan het einde van het toegankelijke deel van de grot hangt een grote groep baby-vleermuizen tegen het plafond.

Even verderop gaan we in het donker staan wachten bij de uitgang van een andere grot. Hier moeten vleermuizen naar buiten komen. In het donker zijn ze alleen niet te zien, dus ik maak op goed geluk maar wat foto’s met de flits aan en hoop er eentje op beeld te vangen. Dat blijkt een goede tactiek.

Vleermuis verlaat de grot

Ik kan niet zeggen dat de vleermuizen en masse naar buiten komen, echt spectaculair is het niet. Maar toch is deze tour een leuke besteding van een namiddag en avond. En als souvenir blijven mijn kleren (en haren!) tot de volgende dag stinken naar zwavel.