Het is alweer mijn laatste ochtend op La Gomera. De dag is bewolkt begonnen. Je verwacht dan dat het fris is buiten, maar ook om half 9 al is de temperatuur zacht. Ik loop nog een rondje door de straten van de hoofdstad San Sebastian. Meest bezienswaardig is de 15e eeuwse toren, een van de drie overgebleven bouwwerken van de vroegste Spaanse kolonisatie van dit eiland.

De grote kerk is ook al open. Zowel van buiten als van binnen doet-ie een beetje Zuidamerikaans aan. De Spanjaarden “oefenden” hier als het ware voor de oversteek naar Latijns-Amerika: land veroveren, inheemse bewoners onderdrukken, katholieke kerk stichten.

San Sebastian is niet een echte badplaats. Er is een klein strand met zwart (vulkanisch) zand, niet zo aantrekkelijk. Wel is er een boulevard omzoomd door palmbomen waar je ’s ochtends lekker de benen kunt strekken.

Om half 12 stap ik op de boot terug naar Los Cristianos op Tenerife. Ik vaar terug met een andere maatschappij op de heenweg. Naveiras Armas heeft de grootste veerboot, er is plaats voor 1750 passagiers en honderden auto’s. Maar als er 50 passagiers zijn is het veel. Ik heb een hele “salon” voor mezelf. Mocht er iets gebeuren dan zijn er vandaag vast genoeg reddingsboten.

Van de boot stap ik over op het zoveelste vervoermiddel van deze reis. Een witte Opel Corsa is mijn huurauto voor de komende dagen op Tenerife. Mijn eerste doel van de middag is: verse vis eten! Het kustplaatsje Los Abrigos staat bekend om zijn visrestaurants. Maar de afslag vanaf de snelweg staat vol, dus ik rijd een plaatsje verder. Want ook in El Médano hebben ze lekkere vis. Ik neem gegrilde tonijnensteaks vandaag.

Ze hebben de huurauto bijna leeg meegegeven, dus ik ga ook al snel tanken. In Nederland mogen de benzineprijzen de afgelopen tijd dan sterk gedaald zijn, hier is het helemaal goedkoop. Ik betaal 0,89 EUR voor een liter loodvrij. Het is hier ook goedkoper dan op het Spaanse vasteland, omdat de Canarische eilanden allerlei belastingvoordelen kennen.

Zo’n 40 kilometer noordwaarts over de snelweg liggen de “Piramides van Guimar”. Het is één van de weinige historische bezienswaardigheden van Tenerife. Ze vergelijken zichzelf graag met alle andere piramides ter wereld. Daarvan bezocht ik er dit jaar al een aantal, op deze plaat staan o.a. Meroë (Soedan) en Chichen Itza (Mexico).

Bij de piramides hoort een etnografisch museum. Dat is deels gewijd aan de Canarische geschiedenis, maar ook de Noorse ontdekkingsreiziger / auteur Thor Heyerdahl speelt een prominente rol. Heyerdahl was degene die in de jaren 90 de “piramides” van Tenerife herontdekte, en veronderstelde dat ze gebouwd waren door de oorspronkelijke bewoners van het eiland. Thor Heyerdahl is verder bekend van zijn tochten over de Atlantische en Stille Oceaan met rieten vaartuigen, die moesten aantonen dat er vóór Columbus ook al contacten tussen de continenten waren.

De eigenaren van “de Piramides van Guimar” hebben er het beste van proberen te maken. De attractie is trouwens bezit van de firma Olsen, tegenwoordig bekend van de veerboten tussen de Canarische eilanden (en vroeger van de bananenboten). Op het buitenterrein van het museum is een botanische tuin aangelegd met Canarische planten en bomen.

En dit is er dan eentje, een Canarische piramide. Zo gefotografeerd lijkt het net op Machu Picchu. Maar waarschijnlijk is het gewoon een 19e eeuws landbouwterras.