Wat is het?
De Catalaans-Romaanse kerken van de Vallei van Boí zijn 9 kerkjes uit de 11e en 12e eeuw. Ze liggen diep in de Pyreneeën en het Christendom is hier altijd krachtig geweest, ook toen de rest van het Iberisch schiereiland door Arabieren werd overheerst. Uit Italië, Lombardije om precies te zijn, namen Catalaanse pelgrims de karakteristieke bouwstijl en handwerkslieden mee. Vooral de zeer hoge torens vallen op: ze dienden als klokkentoren en als uitkijk in geval van een aanval. Dat deze kerken als groep bewaard zijn gebleven maakt ze uitzonderlijk.

Cijfer: 7 (Ze liggen prachtig, deze kerken. Bijna allemaal liggen ze aan de rand van middeleeuwse dorpjes, met de hoge bergtoppen van de Pyreneeën op de achtergrond. Helaas zijn de originele interieurs en muurschilderingen verloren gegaan of verplaatst naar het Catalaans Nationaal Museum in Barcelona. Ik heb er 5 van de 9 bezocht, toen had ik het wel gezien.).

Toegang: Voor 10 EUR koop je een kaartje waarmee je 5 kerken en het museum in mag.

Hoeveel tijd: Een minuut of 10 per kerkje. Ze liggen niet ver van elkaar, telkens zo’n 10 minuten rijden.

Opvallend: Ik heb overnacht in het gehucht Erill la Vall. Daar ligt ook het museum annex bezoekerscentrum van de kerken van de Vallei van Boí. Ik begin er mijn ronde tegen tienen, net na weer een vreselijke bui. In het museum krijg ik een video in het Engels voorgeschoteld. Die maakt aanschouwelijk hoe de middeleeuwse edelen en bisschoppen van deze regio te paard op pelgrimage naar Rome gingen, en onder de indruk raakten van de bouwkunst. Eenmaal thuis wilden ze dat hun kerken ook zo mooi werden, en ze huurden daarvoor bouwmeesters uit de Italiaanse streek Lombardije in.

Kerk van Erill la Vall

De kerk van Erill la Vall ligt ernaast. Ik krijg een map met toelichting in het Engels mee, maar er is binnen niet veel te zien. Het lijkt of het beschrijft wat er ooit geweest is, nu zijn de stenen muren wit en kaal. Alleen boven staan nog wat restanten. Zo is er een heiligenbeeld dat gebruikt werd om huilende kinderen stil te krijgen, als ik het goed begrijp.

Taüll is het volgende plaatsje dat ik bezoek. Daar is het een stuk toeristischer: er is een groot parkeerterrein en er staat zelfs een touringcar. Gelukkig is het inmiddels stralend zonnig weer geworden, want hier ligt de meest fotogenieke kerk van het stel: Sant Climent. Taüll heeft zelfs 2 kerken bij de 9, en ik ga eerst binnen kijken bij de kleinere die in het centrum van het plaatsje ligt. Van buiten is het niet zo bijzonder, maar binnen boven het altaar en op een deel van de muren zijn gerestaureerde muurschilderingen te zien. Bij de grotere kerk van Sant Climent is het precies andersom: van buiten schitterend, binnen vrij kaal.

In het dorpje Boí ligt een volgend exemplaar. Ook hier is een grote parkeerplaats bij en ben ik zeker niet de enige bezoeker. Het is een robuust stenen kerkje met aan de binnenzijde veel felgekleurde reproducties van de originele muurschilderingen. Zo kom ik onder andere een afbeelding van een kameel tegen (of is het een heel raar paard?). Tot slot, langs de grote weg, ligt in een weide het kerkje van Barruera.

Muurschildering in Boí