Het zit er weer op: het lange weekend waarin de nieuwe werelderfgoederen bekend zijn gemaakt. De meeting van het Werelderfgoedcomité was dit keer in Qatar. We vierden de 1000ste toevoeging aan de lijst: de Okavango-delta in Botswana. In totaal zijn er 26 nieuwe werelderfgoederen bijgekomen. Daarvan heb ik er al 4 gezien, niet zo’n beste score. Mijn toevoegingen aan aan het totaal zijn:

#538: Erbil Citadel (Irak)
De Erbil Citadel is een vestingstad bovenop een 20 tot 30 meter hoge kunstmatige heuvel, die ontstaan is door eeuwenlange menselijke bebouwing. Hij ligt in Erbil, de hoofdstad van Iraaks Koerdistan. De citadel is tegenwoordig onbewoond, en de meeste overeind staande gebouwen dateren uit de 19e en 20e eeuw.

Hammam en moskee

Cijfer: 6 (Zo heeft mijn reis naar Iraaks Koerdistan van afgelopen maart zich toch terugbetaald! Het zag er lang naar uit dat het dossier terugverwezen zou worden naar Irak – er zijn nogal wat problemen met authenticiteit, en hoewel ze aan het restaureren zijn is het niet echt duidelijk waar het allemaal naar toe gaat. Zie het verslag van afgelopen maart voor de details.)

#539: Van Nellefabriek (Nederland)
De Van Nellefabriek in Rotterdam wordt gezien als een meesterwerk van ‘Het Nieuwe Bouwen’, de vernieuwende architectuurstroming uit de eerste helft van de 20e eeuw. In de fabriek werden tabak, koffie en thee verwerkt.

Luchtbruggen voor het transport van koffie, thee en tabak

Cijfer: 6,5 (Al een paar jaar geleden, toen de fabriek op de Voorlopige Lijst van Nederland verscheen, heb ik hem bezocht. Je kunt er alleen in met een (schaarse) rondleiding, ik ben benieuwd of dat met de nieuwe status gaat veranderen. Het is aardig om een keer gezien te hebben, maar ook weer niet heel bijzonder. Zie het uitgebreide verslag).

#540: Qhapaq Nan (Peru etc)
De Qhapaq Nan is het wegennetwerk dat door de Inca’s in het Andesgebergte is aangelegd om de communicatie, handel en transport in hun rijk te bespoedigen. Het loopt door Argentinië, Bolivia, Chili, Colombia, Ecuador en Peru.

De Qhapaq Nan eindigt op het centrale plein van Cuzco, Peru

Cijfer: 6,5 (Het is nog een beetje moeilijk hier een waardering aan te geven, omdat het me niet helemaal duidelijk is welke 291 (!) plekken precies onderdeel uitmaken van deze nominatie. Wel zeker zijn Pachacamac en Cuzco, die ik beide bezocht tijdens mijn wereldreis in 2011. Het zijn wel de kleinere Inca-opgravingen waar het hier omgaat, stukjes weg en zo: de meesterwerken van Machu Picchu en de Heilige Vallei hebben hun eigen werelderfgoed).

#541: Zijderoute (China, Kazakhstan, Kyrgyzstan)
Het gaat hier om een deel van de Zijderoute, dat grotendeels in China ligt. Hierlangs werd handel gedreven met het Midden-Oosten en Zuid-Europa, en wisselden Oost en West zowel handelsmateriaal als (religieus) gedachtengoed met elkaar uit. Dit werelderfgoed omvat 33 lokaties, van boeddhistische tempels tot opgravingen van oude steden tot bakens om de route aan te geven.

Grote Wilde Gans-pagode in Xi’an

Cijfer: 8 (Zonder twijfel de mooiste toevoeging van dit jaar. Ik heb er stukjes van gezien gedurende mijn Grote Chinareis van 2007. De grotten met boeddhistische rotstekeningen van Mogao en Luoyang bijvoorbeeld, die ook al op eigen kracht werelderfgoed zijn. Maar ook helemaal diep in de woestijn de Yumen pas, een belangrijke stop onderweg. En de Grote en Kleine Wilde Gans-pagodes in de grote stad Xi’an, het vertrekpunt van de route.)