Vanaf mijn hotel in de buitenwijk Bogenhausen reis ik 5 haltes met de Münchense metro naar de Odeonsplatz in het centrum van de stad. Tegen kwart voor 10 kom ik hier voor het eerst bovengronds. Het eerste dat ik zie is deze aparte, 19e eeuwse Feldherrnhalle die uit Italië lijkt te zijn getransporteerd.

Ik ga te voet verder naar het museum dat ik wil bezoeken, en dat pas om 10 uur open is. Ik maak daarom een beetje een omweg door de Hoftuin, waar deze Dianatempel ligt. Er zijn veel mensen aan het joggen en fietsen in dit stadspark.

De Alte Pinakothek is dat wat mij naar München heeft getrokken. Dit museum heeft één van de beste collecties oude Nederlandse en Duitse schilderkunst. Ze zijn aan het verbouwen, maar een deel van de collectie is toch te zien. Entree op zondag kost maar 1 EUR. Daarnaast investeer ik nog eens 4,5 EUR in een goede audiogids.

In de eerste zaal sta ik al oog in oog met dit Columba-altaar van Rogier van der Weyden. Dit is één van de meesterwerken uit de Oudnederlandse Schilderkunst, waarover ik net een OU cursus heb afgerond. Vele andere meesterwerken uit de 15e, 16e en 17e eeuw volgen, van Rembrandt, Dürer, Rafael en Titiaan. Het is misschien gek om in de hitte in een museum te gaan lopen, maar het is er heerlijk rustig en de airco werkt goed. Het is een prachtig museum.

Ik lunch bij het museum in de buurt. Ertegenover is een Japans restaurant, zoals je dat zo vaak ziet bij de grote Europese musea. Er komen hier heel veel Japanse toeristen. Zelf ga ik even verderop eten bij Nam Nam, een Thais/Vietnamees restaurant. De rundvlees & groenten in zwarte pepersaus is pittig en smaakt goed.

Ik loop dan verder het oude centrum van München in. Het is niet een bijzonder mooie stad, maar er is wel veel groen en de mensen nemen het ervan op de vele terrassen. Het mooiste gebouw is de St. Michaelskerk. Het lijkt wel een Vlaams stadhuis, maar dit is een grote katholieke kerk. Ik kijk even binnen, maar er is een dienst bezig. Het is er zo druk dat de mensen achterin moeten staan. Katholiek zijn ze hier in Bayern nog wel.

Een paar straten verder staat de Asamkerk. Dit was de privé-kapel van de gebroeders Asam. Net als de Bedevaartskerk in Wies die ik gisteren bezocht, is het interieur in de uitbundige rococo-stijl uitgevoerd. Hier zijn het marmer en de muurschilderingen wat donkerder van kleur dan in Wies.

Bij het Sendlinger Tor, een 14e eeuwse stadspoort, sluit ik mijn stadswandeling af. Het is nog maar twee uur, maar ik heb gezien wat ik wilde zien van de stad München. Het lekkere balkon bij mijn hotelkamer roept! Ik neem de metro terug.