Wat is het?
Uxmal vormt samen met Chichen ltza, Palenque, Tikal (Guatemala) and Copan (Honduras) de belangrijkste fysieke overblijfselen van de Maya-cultuur. Het is specifiek een voorbeeld van de architectuur die de Maya’s schiepen in de heuvelachtige Puuc-regio in het noorden van het schiereiland Yucatan. Ook de naburige ruïnes van Kabah, Labna en Sayil maken deel uit van het werelderfgoed. Het gebied maakte zijn bloeitijd door tussen 650 en 1100. In de stad Uxmal leefden toen zo’n 25.000 mensen.

Cijfer: 7,5 (Dit is toch weer heel andere Maya-architectuur dan ik tot nu toe gezien had. Ik bezocht twee van de vier plekken op de lijst: Kabah en Uxmal. Kabah is een kleine archeologische vindplaats, met als blikvanger het Paleis van de Maskers waarvan de façade bestaat uit honderden afbeeldingen van de regengod Chaac. Je moet wel goed kijken om hem erin te kunnen zien. Dit deel van Yucatan is heel erg droog, men sloeg het schaarse regenwater op in speciaal aangelegde watertanks (die zijn nog te zien).

Standbeelden van de voormalig heerser van Kabah

Een kwartiertje rijden verderop ligt het “grote” Uxmal. Bij binnenkomst loop je daar meteen tegen een enorme piramide aan met afgeronde hoeken (zie grote foto bovenaan). Daarachter ligt een ommuurd complex met een centrale binnenplaats en mooi bewerkte façades met weer vaak die regengod. Deze Puuc-stijl doet me minder dan de bouwstijl van Chichen Itza of zelfs Ek-Balam. De decoraties zijn vooral geometrische motieven, en de gebouwen zijn erg lomp).

Toegang: Net als Chichen Itza kost de toegang tot Uxmal 188 pesos (10 EUR). Het was er gelukkig wel een stuk rustiger: zo’n 30 auto’s op het parkeerterrein van Uxmal zelf en maar 4 bij Kabah (waar de entree 34 pesos is). Dit ligt te ver van de badplaatsen aan de kust – je ziet alleen wat Mexicaanse dagjesmensen uit de grote steden Merida en Campeche die op rijafstand liggen.

Hoeveel tijd: Ik ben een half uur bij Kabah geweest, en anderhalf uur bij Uxmal. Deze twee plekken liggen zo’n 20 kilometer van elkaar vandaan langs de Ruta Puuc, een rustige weg door een heuvelachtig landschap.

Opvallend: Het was vandaag de warmste dag tot nu toe. En precies op het heetst van de dag arriveerde ik na een rit van 4 uur bij de ruïnes. Ik kon niet echt iets fatsoenlijks te eten vinden, en lunchte toen dus maar met 2 sultana’s en een ijsje alvorens het terrein van Uxmal op te gaan. Veel mensen waren er niet, maar wel leguanen en andere soorten hagedissen in alle afmetingen. Die vinden het lekker om op de hete stenen van de ruïnes te zonnen. Ze volgen je met hun oogjes maar blijven gewoon zitten.

Ik had vandaag al een kleinere soortgenoot van hen onder de auto: die stak rennend de snelweg over, “Pok!” tegen de auto aan. Dat heeft-ie vast niet overleefd.

Leguaan bij Kabah