Wat is het?
Sian Ka’an is een langgerekt biosfeerreservaat aan de Caribische kust van Mexico. Het omvat zowel een deel op het land als in het water, waar een groot koraalrif ligt. Gedurende het regenseizoen staat ook zo’n 70% van het landdeel onder water. Het is begroeid met tropisch regenwoud, mangrovebossen en moerassen. Er leven grote katachtigen zoals de puma en jaguar. Ook zijn er nog 23 restanten van Maya-bouwwerken te vinden.

Cijfer: 6 (Het is moeilijk hier een cijfer aan te geven, omdat ik eigenlijk maar een glimp van het natuurreservaat gezien heb. Dat wat ik zag (bossen, mangroves, een meer) zag er niet bijzonder uit. Ook zaten er maar weinig vogels, laat staan andere dieren. De gids vertelde dat het te koud is geweest deze winter voor de vogels, en dat ze allemaal zijn doorgevlogen naar Argentinië.).

Toegang: Er zijn verschillende manieren om het park binnen te komen. Ik had eigenlijk met een dagtour meegewild, maar kon niets bevestigd krijgen. Dus ging ik maar alleen, en vond een handige ingang bij de ruïnes van Muyil. Die liggen zo’n 20 kilometer ten zuiden van mijn standplaats Tulum. Daar kun je je auto parkeren, en het archeologisch park bekijken voor 36 pesos. Dat ligt al in het nationaal park en werelderfgoedgebied.

Niet aangegeven staat er dat je vanaf daar een oud Maya-weggetje (een sacbe) af kunt lopen de natuur in. Ik vond dit gisteren op internet. Je moet daar dan nog een keer entree betalen (50 pesos), de bewaker moest speciaal voor mij uit de hangmat komen maar keek verder niet op van een vroege wandelaar.

Entree tot het park, met daarachter de hut van de bewaker

Dan volgt een aangelegde route over planken, door de bossen en over de mangroves en het stilstaande water. Dit is het mooiste deel. Het eindigt na een half uurtje bij een strand waar motorboten liggen om toeristen te vervoeren. Ik kon me aansluiten bij een groep die om 10 uur zou komen. Voor de boottocht door het natuurgebied betaalde ik het forse bedrag van 1000 pesos (57 EUR), maar dat is altijd nog minder dan ze een paar dagen geleden voor een halve dagtour wilden hebben (105 US dollar).

Hoeveel tijd: Een halve dag voor een bezoek als dit. Na de lunch ben ik nog even wezen kijken bij een andere ingang tot het park, aan de weg van Tulum naar Punta Allen. Daar is ook het bezoekerscentrum van het park. Ik had gelezen dat de weg erg slecht is, maar het is hier in Mexico moeilijk in te schatten hoe slecht “slecht” is. Nou deze was echt slecht, onverhard met alleen maar gaten die je niet kunt ontwijken. Na twee kilometer proberen ben ik maar weer omgedraaid. Ik zag nog wel wat andere bezoekers op de fiets, misschien is dat wel de beste optie.

Opvallend: De ochtend begon zo rustig, lekker in mijn eentje in het bos. Maar bij de boot moest ik er toch aan geloven: de “groep” waar ik bij aan zou sluiten waren een busje vol Duitsers en een busje vol Fransen. Allen echte strandtoeristen, ze hadden hun badkleding al aan en alleen een handdoek bij zich. Geen prettig gezicht, omdat iedereen van deze groep 50+-ers minstens 20 tot 30 kilo te zwaar was en/of getatoeëerd.

Ik kon mee in het bootje bij een paar beschaafde en aardige Fransen. We scheurden zo’n anderhalf uur over het water in een motorboot, veel te snel om wat dan ook te zien. We legden aan bij een eilandje met nog een leuk Maya-overblijfsel. Daar ging de groep dobberen (zich met een zwemvest om de stroming af laten drijven), terwijl ik een wandeling maakte over weer een ander houtpad over het water en het moeras.

Eilandje in de lagune van Muyil, met Maya-ruïne