Ik heb voor vandaag weer een wandeling in een uithoek van Nederland uitgezocht. Vertrekpunt dit keer is het vestingstadje Grave, ergens onder Nijmegen. Het is ongeveer 5 kwartier rijden van mijn huis. Ik had mijn zonnebril wel mee kunnen nemen, zo zonnig is het onderweg.
We verzamelen om half 12 bij het “busstation” van Grave, 9 man/vrouw plus kaartlezer Paul. De eerste twee kilometer zijn niet de meest boeiende: ze voeren door de uitgestrekte woonwijken van Grave en kerkdorp Escharen. De gemeente telt ruim 12.000 inwoners, en dat zie je hier wel terug.
Daarna komen we gelukkig in het boerenland terecht. Het is heerlijk wandelweer, je hoeft geen jas aan en de zon warmt de temperatuur zo op dat ik zelfs mijn mouwen opstroop.
Het landschap is typisch Nederlands, met weilanden, maïs, koeien en af een toe een beetje bos. We lopen over een zandpad waar we slechts af en toe een fietser of een zondagsrijdende auto tegenkomen. De bebouwing wordt geleidelijk aan minder.
Er staan een paar fraaie grote boerderijen. Natuurlijk is er ook wat te koop: hier nieuwe aardappelen (5 kilo voor 3,50 EUR), gele en rode uien en pompoenen.
Halverwege de wandeling van 17 kilometer komen we bij Landgoed Tongelaar. Hier staat een 15e eeuws kasteel, een zogenaamde mottenburcht (gelegen op een kunstmatige heuvel). In het kasteel zit nu een restaurant en vergaderlocatie. Wij kiezen een wat simpeler omgeving voor de lunch: we zitten op de bankjes en zwerfkeien van het op het landgoed liggende bakkershuisje, en eten ons meegebrachte brood op.
Op de terugweg richting Grave lopen we langs het Graafsche Raam, een door het natuurgebied Graafse Raamdal slingerend riviertje. Een fijn pad om te wandelen. Ik geloof dat we op dit stuk nog twee fietsers zijn tegengekomen, maar verder is het er erg rustig.
Na exact 17,3 kilometer zijn we om 4 uur weer op dezelfde plek waar we deze ochtend begonnen. We sluiten de geslaagde tocht af met een drankje op een terras aan de Maas. Vanwege Open Monumentendag zijn er allerlei festiviteiten die de middeleeuwen in Grave moeten doen herleven. Er is een kwartet muzikanten dat jengelende muziek maakt met o.a. een piepzak bij het terras. En er komt nog een klein schuttersgilde voorbij.