Het was weer fijn in Japan: het is vooral een heel prettig land om te zijn, zo kalm, zo beleefd, zo optimaal georganiseerd. En zulk geweldig eten altijd maar weer.

Ik was er 3,5 week vanaf half mei tot begin juni. Gelukkig veel zon gehad, en aangename temperaturen van zo’n 25 graden. Hoogtepunten dit keer: het eiland Yakushima (lekker compact, maar toch een beetje wild met volop apen en herten), de fietstocht over de Kibi-vlakte (hier op het platteland zag ik de mooiste tempels) en mijn verblijf in Hiraizumi (een rustgevende plek, en een fijne ryokan).

Voorbereiding

Reizen naar Japan vraagt wel veel geplan vooraf. Ik had natuurlijk ook specifieke dingen die ik wilde zien: vijf vrij obscure werelderfgoederen bijvoorbeeld die verspreid liggen over het land – van zuidwest tot noord. En dan heb je ze nog niet eens allemaal gehad: er zijn er 2 die nog meer afgelegen liggen. Dus al een maand of 2 van tevoren had ik mijn hele dagplanning klaar. Daar heb ik me grotendeels ook aan gehouden. Ik heb wel veel rondgetrokken en ben nergens lang gebleven, maar omdat het vervoer zo gemakkelijk is in Japan is dat toch minder vermoeiend dan in andere landen.

De hotels had ik vooraf al vrijwel allemaal in Nederland geboekt – gunstig gelegen hotels raken er snel vol, en ze zijn ook niet zo berekend op binnenlopers.

Ook heb ik via Tozai Travel een treinkaart aangeschaft: de Japan Rail Pass voor 3 weken onbeperkt reizen op het Japanse spoor. De twee binnenlandse vluchten had ik ook zelf rechtstreeks bij de vliegmaatschappij op internet gekocht.

Veel bijzonders hoef je verder niet mee te nemen. Om alle elektronica te laten werken heb je wel een wereldstekker nodig. Op het laatste moment had ik nog een USB-Ethernetkabeltje gekocht, en die heb ik ook regelmatig gebruikt: in de hotels zie je meer vast internet via een kabeltje dan draadloos.

Handige websites:
Japan Guide: Goede info over alle bezienswaardigheden. Je hebt geen reisgids meer nodig (die had ik ook niet bij me).
Yakushima Visitors Guide: Met veel liefde gemaakte website over dit eilandje, met heel veel handige tips.
Hyperdia: De onmisbare routeplanner van de Japanse spoorwegen.

Vervoer

Het openbaar vervoer is over het algemeen heel goed geregeld in Japan. Bij de treinen staat de bestemming er ook in het Engels op, bij de bus is dat wat minder vaak het geval.

Trein
Verplaatsingen kosten nooit erg veel tijd in Japan: je overbrugt zo een paar honderd kilometer met de shinkansen. Gratis met de Japan Railpas. En ook gratis een zitplaats reserveren, zodat je zeker weet dat je niet hoeft te staan. Niet dat die dreiging erg groot was – het was niet druk in de treinen. Alleen ten noorden van Tokyo wordt het wat krapper, maar daar rijden de snelle treinen ook maar 1x per uur in plaats van 2x of vaker in het midden en zuiden van het land.

De werelderfgoederen Iwami Ginzan, Hiraizumi en Shirakami-Sanchi liggen alle drie niet aan een snelle spoorlijn. Ik heb dus ook heel wat Japanse boemeltreintjes van binnen mogen zien. Ze stoppen wel heel erg vaak, maar verder is er niks mis mee.

Bus, boot en overig
Daar waar er geen treinen rijden, zijn er altijd nog bussen, boten en taxi’s. Naar en van Yakushima ging ik met de draagvleugelboot. Ook daar was het niet zo druk, zodat ik gewoon bij vertrek nog een kaartje kon kopen. In de steden rijden bussen en soms ook trams en metro’s. Het is allemaal kinderlijk eenvoudig te doorgronden, en een ritje kost meestal niet veel meer dan 1,5 EUR.

Voor het eerst heb ik ook een binnenlandse vlucht genomen, twee keer zelfs: naar en van Okinawa. Dat is namelijk wel heel ver met de boot (dagen). Ook in Japan hebben ze lowcost vliegtuigmaatschappijen. En ook daar zijn ze goedkoop en simpel. Ik reisde o.a. met Skymark Airlines. Op beide vluchten waren meer dan de helft van de plaatsen onbezet. Het kost ook minder dan een gemiddelde lange treinreis.

Overnachtingen

Ik heb vrijwel alle hotels vooraf via internet geboekt, bij sites als Booking.com

Naha (Okinawa)
Erg gunstig gelegen hotel, pal naast het Asato monorailstation en op 5 minuten lopen van de grote winkelstraat van Naha (met ook heel veel restaurants). Ik had er een eenpersoonskamer, klein maar handig genoeg. Met nette badkamer en zelfs een ligbad. Erg snel draadloos internet. Het ontbijt is niet inclusief, voor 7 EUR kun je een redelijke mix van Japanse en westerse gerechten krijgen met prima koffie.

Best Western Naha Inn, 50 EUR

Kagoshima
Misschien wel de kleinste kamer die ik ooit gehad heb: een bed ingeklemd tussen het raam en de badkamer, en daarnast nog net wat loopruimte. Toch is alles er: een bad, een Japanse WC met verwarmde bril, gratis internet via een kabel, zelfs satelliet TV (met alleen maar Japanse zenders trouwens). Het hotel ligt halverwege tussen de grote winkelstraat en de haven, beide zijn op loopafstand. Ontbijt is niet inbegrepen, en ook alleen maar Japans, zodat ik zelf maar wat gehaald heb bij de supermarkt.

Hotel Sunflex, 74 EUR

Miyanoura (Yakushima)
Dit is een jeugdherberg, die ligt aan de overkant van de haven waar je aankomt met de boot uit Kagoshima. Eigenlijk is het gewoon een huis, met 5 kamers. Lekker rustig dus. Ik heb een privé-kamer genomen, en krijg de ruimste kamer die ik tot nu toe in Japan heb gezien. Er staat een stapelbed, een kast, tafel en stoel, plus nog een hele tatamivloer waar je op kunt liggen. Badkamer is gedeeld en op de gang. Ook hier geen ontbijt, maar wel een broodrooster en koelkast en zo die je mag gebruiken.

Miyanoura Port Side Youth Hostel, 53 EUR

Kumamoto
Ik overnachtte hier 2 nachten in een Toyoko Inn, een van Japan’s bekendste budgethotelketens. Het ligt aan de hoofdstraat van Kumamoto, pal tussen de winkels. Het is verbazingwekkend hoeveel ze in een kleine kamer kunnen stouwen. Maar alles is er, van koelkast tot TV, bad, draadloos internet, waterkoker, kluisje. Ontbijt is ook inbegrepen, wel vooral Japans maar toch ook nog wat zachte broodjes, jam en ik lust ook wel zo’n rijstbal..

Toyoko Inn Kumamoto-jo, 52 EUR

Okayama
Leuke stad, Okayama. Beroemd om zijn tuinen en kasteel. Verder gewoon lekker overzichtelijk en modern. Weer in een Toyoko Inn geslapen – en mijn kamer is exact hetzelfde als die in het vorige hotel. Alleen in spiegelbeeld. Ook dit keer beviel het prima. Het hotel ligt 2 minuten lopen vanaf het station. Mijn kamer was op de 11e verdieping, dus met mooi uitzicht over de stad.

Toyoko Inn Okayama-eki Higashi-guchi, 57 EUR

Izumo
En de laatste Toyoko Inn. Deze ligt precies tegenover het station. Er zijn ook een paar restaurants in de buurt, verder is er in het stadje helemaal niks te beleven. Ook hier was de overnachting weer prima. Zelfs wat extra dingen bij het ontbijt dit keer, zoals fruit. Opvallend was dat het hotel vol zat met bouwvakkers / wegwerkers, plus enkele Japanse toeristen.

Toyoko Inn Izumo-shi Ekimae, 52 EUR

Kobe
Hotel met een trouwkapel, dat is weer eens wat anders. Ligt gunstig halverwege het station en het centrum, beide 5 minuten lopen. Lobby doet iets groots vermoeden, maar de kamers zijn wat verouderd en er kan geen raam open. Ook het internet doet het niet op mijn wat afgelegen kamer 524. In de lobby werkt het wel. Goedkoopste maar ook eenvoudigste kamer van deze reis.

Green Hill Hotel, 45 EUR

Yokohama
Groot en luxe hotel boven het treinstation Shin-Yokohama. De hotelkamers zijn rond een atrium gebouwd, het was echt een eind lopen om weer bij de lift te komen. Heb kamer op de 14e verdieping met wijds uitzicht over Yokohama. Vooral een heerlijk bed. Draadloos internet is wat wisselvallig, er is ook een kabel als alternatief. Er is een uitgebreid ontbijtbuffet in de ochtend, met voor de niet-Japanners zelfs wat plakjes kaas en verschillende soorten brood.

Hotel Associa, 120 EUR

Hiraizumi
Diep in het platteland achter Hiraizumi ligt dit traditionele Japanse hotel. Je moet er met de taxi naar toe, zo afgelegen ligt het. Dan krijg je wel uitzicht op de groene rijstvelden vanuit je kamer. Het diner is inclusief, en erg uitgebreid. Verdere plusplunten: bijzonder vriendelijk personeel en lekker Japans bad. Ontbijt is erg Japans, maar ook lekker. Je slaapt op een tatami-vloer. Kamer heeft wel moderne dingen zoals TV, airco en koelkast.

Ryokan Shizatei, 110 EUR (inclusief diner)

Hirosaki
Ik had deze plaats gekozen als handig startpunt voor de trein langs Shirakami-Sanchi, maar achteraf bleek Aomori de gezelligere stad. Steeds wat moeite gehad om in Hirosaki een goed restaurant te vinden. Hotel is ook dit weer van een keten, pal tegenover het station. De kamer is net zo klein maar prima verzorgd net als alle andere. Wifi deed het niet, internet met kabel wel. Ontbijt is inclusief, maar dat heb ik niet uitgeprobeerd omdat er een Doutor-coffeeshop in het station zit – goed voor cappucino en belegde broodjes.

Route Inn, 55 EUR

Akita
Van de stad zelf heb ik niet veel gezien, ik was er op doorreis van het noorden terug naar Tokyo. Deze Dormy Inn ligt op ongeveer 5 minuten lopen van het station. Het is ook een hotel uit een keten, net als de Toyoko Inn en de Route Inn. De inrichting is wat anders dit keer: voor het eerst geen bad maar alleen een douche. Met een beetje moeite ook het raam opengekregen, en prima geslapen. Internet alleen via kabel.

Dormy Inn, 65 EUR

Tokyo
Dit hotel ligt vlakbij de Tokyo Dome, de “Arena” van Tokyo waar sportwedstrijden en popconcerten worden gehouden. Er zit ook een winkelcentrum bij en er zijn heel veel restaurants in de buurt, zowel buitenlandse als Japanse. Hotel Niwa is nogal chique, vooral de lobby en de bijbehorende restaurants. Mijn kamer is iets beter maar ook weer niet zo heel veel dan de standaard businesshotels waar ik veelal deze reis heb overnacht. Er is een echt ligbad dit keer, een lekker bed, en ook het draadloos internet werkt prima. Geen ontbijt inbegrepen.

Hotel Niwa, 125 EUR

Eten & Drinken

Soms leek het wel een culinaire reis. Het is onvoorstelbaar hoeveel variatie er in Japans eten is. Iedere streek heeft zijn eigen specialiteiten, en die heb ik dus ook zo vaak mogelijk uitgeprobeerd. In de grote steden zijn ook wel internationale restaurants, maar daar vond ik het eten vaak minder geslaagd. Ze zijn ook duurder: voor een Indiase of Italiaanse maaltijd met iets te drinken erbij betaal je zo’n 20-25 EUR. Japans eten kan erg goedkoop zijn: meestal betaalde ik zo’n 5 tot 7 EUR voor een noedelsoep, 12-14 EUR voor een menu.

Een paar hoogtepunten
Geen enkele keer heb ik slecht gegeten. Het enige waar ik op moest letten of ik de bediening op de een of andere manier duidelijk kon maken wat ik wilde eten. Soms kwam er spontaan een Engelstalig menu ergens vandaan, andere keren kon ik wat aanwijzen in een menu met plaatjes of in de vitrine.

Drinken
Bij de Japanse restaurants krijg je standaard koud water of koude / warme thee bij het eten. Het is niet zo gebruikelijk om nog een extra drankje te bestellen. Als je dat wel doet, merk je hoe duur drank is in restaurants: 3 EUR voor een cola, 4 tot 6 EUR voor bier. Dat laatste betaalde ik ook voor mijn dagelijkse cappuccino-shot. Bij Doutor hebben ze de beste cappuccino en de lekkerste broodjes, maar deze Japanse keten wordt langzaamaan verdrongen door het Amerikaanse Starbucks (met die slappe melk-cappuccino).

Kosten

Inclusief treinkaart en binnenlandse vluchten heb ik 167 EUR per dag uitgegeven. Aan eten (32 EUR) en entrees/tours (10 EUR) geef je eigenlijk niet zoveel uit. Ook goedkope hotels zijn wel te vinden. Als ik me bij de hotelketens had gehouden, dan zit je op 50-60 EUR per dag. Het zwaarst tikt het vervoer aan: dit kostte me gemiddeld 52 EUR per dag. Maar ik heb dan ook grote afstanden afgelegd, en twee afgelegen eilanden bezocht. Daarbovenop komt nog de vlucht: 1028 EUR voor een internationaal KLM-ticket.

Je geeft dus in een reis van 3,5 week wel flink wat uit. Ik begon al goed op het vliegveld van Tokyo, toen ik per ongeluk 1050 EUR pinde. Ik dacht voor 300 EUR te pinnen, en bedacht toen dat het ook handig zou zijn om wat kleiner briefgeld te hebben. Dus nog een keertje 75 EUR erbij gevraagd, en dat werd dus 750 EUR. Ik was een beetje met de nullen in de war – je moet er twee afhalen (100 Yen = 1 EUR).

Nou ja, ook 1050 EUR komt gemakkelijk op als je een paar hotels cash betaalt. En om kleiner geld had ik me geen zorgen hoeven te maken, het is nergens een probleem om met een briefje van 10.000 Yen (100 EUR) te komen aanzetten. Zelfs sommige frisdrankautomaten wisselen het.

Als je een internationale geldautomaat tegenkomt is het het beste er ook meteen maar goed gebruik van te maken. Bij de meeste Japanse banken kun je met Europese creditcard of pinpas geen geld opnemen. Dat kan alleen bij de postkantoren, de 7-11 supermarkten (tegenwoordig niet meer zo talrijk in Japan) en bij de schaarse buitenlandse banken zoals de Citibank.