Wat is het?
De ‘Qadisha-vallei en het Bos van de ceders van God’ is een cultuurlandschap in het noorden van het Libanongebergte. Al sinds de begintijd van het Christendom vestigden zich hier kloostergemeenschappen. De grotten in de vallei werden gebruikt voor meditatie en als schuilplaats. De belangrijkste kloosters hier zijn van de Maronieten, een vroege Syrische afsplitsing van de katholieke kerk. Op de bergrand boven de vallei ligt één van de laatst overgebleven Cederbossen van Libanon.

Cijfer: 7,5 (Dit is zo’n ander landschap dan ik tot nu toe gezien heb in Libanon. Groener, steile afgronden, imposante landbouwterrassen en ook heel veel sneeuw. En net als de hele week ook weer begeleid door stralend weer. Het mooiste van het gebied zijn de vergezichten en de rotsformaties, waarin je nog de holen kunt zien waar vroeger de monniken in afzondering in leefden.)

Toegang: Net als maandag naar Baalbek/Anjar was ik mee met een tour van Nakhal. De vallei ligt te afgelegen om er op één dag met openbaar vervoer naar toe te gaan en dan ook nog wat te kunnen zien. We waren met maar liefst 40 man in de bus!

Hoeveel tijd: De tour kostte weer een volle dag, van kwart voor 8 tot kwart over 6. Met een half uurtje ben je bij de ceders wel uitgekeken, en voor het klooster is een uur genoeg. Je bent veel tijd kwijt om er te komen, via smalle slingerwegen moet je tot op de bodem van de vallei.

Opvallend: Het ‘Cederbos’ is een zielig plukje met zo’n 375 overgebleven ceders. In het Choufgebergte, verder naar het zuiden, staan er nog wat meer, maar dan heb je het ook wel gehad met de bomen waaraan Libanon zijn nationale identiteit ophangt. In de oudheid was deze streek grotendeels bedekt met cederbossen. De bomen werden destijds door de Phoeniciërs gebruikt om hun schepen van te bouwen, en als exportproducten naar o.a. Egypte en Palestina.

Anno 2012 ligt het bos er vredig bij in de sneeuw, aan de rand van een wintersportplaats op ruim 2000 meter hoogte. Langs de kant van de weg staan souvenirstalletjes waar ze producten van hout verkopen (hopelijk niet van cederhout). Er staan toch wel zo’n 100 bezoekers naar de bomen te kijken, en kinderen spelen tussen de bomen in de diepe sneeuw.