Wat is het?
Machu Picchu is de best bewaard gebleven stad/heilige plaats van de Inca’s. Ze is nooit door de Spanjaarden ontdekt, en dus ook niet geplunderd of vernietigd. Pas in 1911 is de locatie bekend geworden aan de buitenwereld. De Inca’s hebben het complex in de 15e eeuw gebouwd, en ook al weer vrij snel verlaten (1532). Het is zowel een cultureel als natuurlijk werelderfgoed, dat laatste omdat het landschappelijk als het meest attractieve gebergte van de Peruaanse Andes wordt beschouwd.

Cijfer: 9 (Veel mooier kan een ruïnestad niet zijn. De ligging is ook fantastisch, tussen hoge groene bergpieken in en met zicht op een diepe vallei. Toch geen 10: het blijft een archeologische opgraving en geen levende stad, en er zijn ook weinig echt memorabele gebouwen of objecten – de Inca’s waren meer strakke bouwers dan dat ze hielden van veel decoratie; of misschien hadden ze daar geen energie meer voor nadat ze hier al die terrassen met de hand hadden aangelegd)

Toegang: Eén van de meest prijzige werelderfgoederen: de Peruanen weten wel dat er goed aan Machu Picchu te verdienen valt. De entreeprijs voor buitenlanders is 126 sol (32 EUR). Daarnaast moet je een retourtje kopen voor de shuttlebus van het dorpje Aguas Calientes aan de voet van de berg naar de top (45 sol, 11 EUR). En om in Aguas Calientes te komen kun je alleen de trein nemen (retour 80 US dollar vanuit Ollantaytambo) of een aantal dagen gaan lopen (Inca Trail). Er komen zo’n 2000 bezoekers per dag,

Hoeveel tijd: De hele expeditie kost je een dag. Op het terrein zelf kun je de lange route lopen, dat duurt ongeveer 3 uur.

Opvallend:  Ik had op een gegeven moment een mooi plekje in de zon gevonden om te zitten en het hele spektakel in me op te nemen.  Mensen kijken is hier ook leuk: de meeste bezoekers, zowel jong als oud, komen in groepen. Vaak hebben ze dan allemaal dezelfde T-shirts aan met opdruk van de “expeditie” die ze aan het ondernemen zijn. Grappig genoeg zijn deze T-shirts dan nog helemaal nieuw en schoon, lijkt de wandelkleding rechtstreeks van de buitensportwinkel te zijn gekomen en loopt iedereen rond met van die uitklapbare wandelstokken. Als ik dan ook nog eens het gemiddelde gewicht van de groepsleden in ogenschouw neem, maken ze mij niet wijs dat ze hier te voet zijn gekomen over de 4-daagse Inca Trail.