Wat is het?
Chan Chan was de hoofdstad van de Chimú, een Indiaanse beschaving die in de 15e eeuw werd onderworpen aan de Inca’s en niet veel later aan de Spanjaarden. Het was de grootste stad van Latijns-Amerika voor de kolonisatie, en is ook het grootste lemen bouwwerk op aarde. De stad bestrijkt 20 vierkante kilometer. Het meeste daarvan is niet gerestaureerd.

Cijfer: 8 (Het zijn de overblijfselen van een enorme stad, de hele lay-out met muren en pleinen staat nog overeind. Eén deel is volledig gerestaureerd, en dat is ook waar je de mooie reliëfs ziet met de Zee als thema (zeeleeuwen, pelikanen, etc). Toch valt het een beetje in het niet bij wat ik diezelfde ochtend zag: de Huaca de la Luna, gebouwd door de Moche  – daar is meer origineel, veel in kleur en de meest geweldige reliëfs)

Toegang: 11 soles (2,75 EUR). Er komen zo’n 90.000 toeristen per jaar, in 2009 zijn er 760 Nederlanders onder hen geteld. De meeste bezoekers zijn Peruanen, zo ook op de zaterdag dat ik er was (veel groepen).

Hoeveel tijd: 1,5 uur (er is een vaste route over het terrein, en ook een klein museum met maskers en houten beelden die op het terrein gevonden zijn)

Opvallend: Ik had deze bijna gemist! Ik was weer eens met een stom tourtje op pad gegaan, en dat verliep zo chaotisch dat we een paar minuten na sluitingstijd bij Chan Chan aankwamen. De groep voor ons mocht nog net naar binnen. Ik dacht natuurlijk “ik laat me geen vinkje ontnemen”, en sloop gewoon met die andere groep mee naar binnen. Na wat discussie mocht mijn oorspronkelijke groep er uiteindelijk ook nog in en ben ik met die gids verder door het complex gelopen.