Wat is het?
Luang Prabang is de tweede stad van Laos, maar heeft desondanks maar een kleine 100.000 inwoners. Het is een werelderfgoed geworden vanwege zijn unieke en goed bewaard gebleven stadsplan, ontstaan vanuit de koninklijke residentie met tempels en kloosters daaromheen. Het heeft een combinatie van Laotiaanse traditionele houten architectuur & koloniale invloeden. De meeste gebouwen dateren uit de 19e en 20e eeuw. Luang Prabang bleef de zetel van de koning tot 1975, toen de communisten het roer overnamen en de koninklijke familie naar een werkkamp stuurde dat ze niet overleefden.
Cijfer: 7,5 (het staat te boek als een van de mooiste steden van Azië, maar dat vind ik toch niet, daarvoor is er te weinig te zien; het moet het vooral hebben van zijn charme, de groene straten, de grote koloniaal aandoende houten huizen, de ligging op een schiereiland ingeklemd tussen 2 rivieren; hoogtepunt is de Wat Xieng Thong, waar de tempelgebouwen aan de buitenkant vol zitten met mozaïeken)
Toegang: Rondlopen in de stad is gratis. De tempels vragen een entree tussen de 10.000 (0,90 EUR) en 30.000 (2,70 EUR) kip elk.
Hoeveel tijd: in 1 dag kun je alles wel zien wat er te zien is, de meeste mensen blijven echter langer hangen (ik ook) omdat het een goede plek is om wat uit te rusten, bij te eten en transport naar een volgende plaats te regelen
Opvallend: het straatbeeld doet heel Europees aan, misschien is dat wel de reden waarom zoveel westerse toeristen van deze stad houden. Er zijn er ook aardig wat die zijn blijven hangen, en hier nu een restaurant, een hotel of een boekwinkeltje runnen. Zeker in het centrum is er van Laos maar weinig te bespeuren. Iedere avond is er een grote markt in de hoofdstraat waar je alleen maar souvenirs kunt kopen, niks geen levende ratten of insecten.
Een gedachte over “#398: Luang Prabang”