Samarkand is net als Tashkent een stad met brede lanen en veel groen. Alleen staat er hier zo af en toe een schitterend monument tussen – de erfenis van Timoer Lenk die in de 14e eeuw Samarkand tot zijn hoofdstad maakte en de stad liet verfraaien door bouwmeesters vanuit zijn hele rijk.

Door de rustige straten die aangelegd zijn voor voetgangers lopen we eerst naar Shah-i-Zinda. Dit is een straat met allerlei mausolea op een rij. Het is er druk met Oezbeekse dagjesmensen. De mausolea zijn een soort mini-uitvoeringen van de blauwe moskeeën en medressahs elders in de stad. Samen met de bonte uitdossingen van de Oezbeken (en de zon die nu hard straalt) is het een prachtig gezicht. Ieder mausoleum is een kunstwerkje op zich met verschillende kleuren blauwe tegeltjes.

Langzamerhand willen steeds meer Oezbeken met ons op de foto of een praatje maken. Vooral de witte mensen met blond haar zijn populair.

Vervolgens loop ik naar het Registan, het icoon van Samarkand. Aan de zijdes van dit plein liggen drie medressahs uit de 15e en 17e eeuw. De vierde zijde is open en vanaf daar kun je op een bankje rustig de perfectie van deze compositie aanschouwen.

Ook hier is het vrij druk met Oezbeken. Voor 3,5 EUR mag je het terrein op. Achter de facades van de medressahs is het allemaal wat minder mooi dan de voorkant doet vermoeden. De meesten zitten vol met souvenirstalletjes met Oezbeekse hoedjes, tekeningen en tapijten. Dat is wel een tegenvaller, ik begrijp niet zo goed dat ze dat hier toelaten.

Eén mooie binnenkant is gelukkig nog wel bewaard gebleven. De middelste medressah, Tilla Kari, heeft een interieur vol gouden stenen en tegels.

De volgende ochtend wandel ik vroeg naar de Gur Emir-tombe. Hier ligt Timoer Lenk begraven. Het is weliswaar net na achten, maar het is al open en er zijn al groepjes oudere Oezbeekse mannen.

Dit complex bevat onder een enorme blauwe tegelkoepel verschillende graftombes. Van binnen is het net of je in een Europese kathedraal bent: de graven van de belangrijke personen liggen centraal en aan de zijkanten zijn er bankjes voor de gelovigen.