De vlucht in een KLM Boeing 777 is helemaal vol. We vertrekken iets later dan gepland (na 21 uur), maar dat halen we tijdens de vlucht ruimschoots weer in door 11 uur en een kwartier te vliegen in plaats van 12 uur.

Na wat ringgits gepind te hebben, ga ik met de trein naar het centrum van de stad. Het is een half uurtje rijden door een omgeving die in heel veel landen had kunnen liggen. Wat wel opvalt is dat er heel veel gebouwd wordt (allemaal hoogbouw).

Vanaf het station pak ik een taxi naar mijn hotel, Traders in Kuala Lumpur City Centre. Daar arriveer ik tegen half 5. Ik krijg een luxe kamer op de 25e verdieping.

’s Avonds zet ik mijn eerste stappen in de stad. Ik ga eten in het Suria winkelcentrum aan de voet van de Petronas Towers. Meteen maar een Maleisische specialiteit: Assam Laksa in het Little Penang Kafe. Inclusief thee ben ik 2,5 EUR kwijt – zo verdien ik die vlucht wel terug! Na het eten nog wat rondkijken in de winkels (prachtboekwinkel!) en de overige restaurants die er ook prima uitzien.

Om 8 uur slenter ik door de drukkende hitte weer terug naar mijn hotelkamer.

’s Avonds goed en duur (15 EUR) gegeten bij Spice of India in het Suria winkelcentrum.

De eerste indrukken van Melaka zijn: toeristisch, bloedheet en Chinees. Het is maar goed dat ik Chinatown in Kuala Lumpur heb overgeslagen, want hier zit je er middenin. Het centrum is trouwens prima te voet te verkennen.

Na ingecheckt te hebben in het ook al zeer Chinese hotel Puri, eet ik een kip/appelsalade als lunch. Met vers fruitsap voor 3 EUR.

Aan het eind van de middag nog een rondje gedaan door het centrum. E?n straat (Jonker Walk) is afgesloten voor het verkeer, en daar verschijnen allemaal kraampjes met Chinese (plastic) rotzooi. Ik eet buiten vlakbij de rivier mijn goedkoopste maal tot nu toe: 7 ringgit (1,40 EUR) voor bami met groenten, kip en vis, inclusief een half liter fles water.

In de middag een rondje gewandeld langs de Nederlands koloniale gebouwen van Melaka (werelderfgoed #1 van deze reis). Het Stadthuys en de kerk staan er nog. In St. Paul’s Kerk zijn vooral de grafstenen van Nederlanders bewaard gebleven. De Hollandse overblijfselen hier stellen niet zo veel meer voor (ondanks dat de VOC hier 150 jaar regeerde).

’s Avonds Spaanse(!) tapas gegeten aan de rivier. Met o.a. lekkere gegrilde vis en vers stokbrood. Wel duur (10 EUR).

Daarna weer een taxi gepakt, dit keer naar het LCCT (het vliegveld voor goedkope maatschappijen). Is ruim een uur rijden. Het vliegveld blijkt groot en rommelig, maar na wat zoeken heb ik mijn balie voor de vlucht naar Yogyakarta gevonden bij AirAsia.

Op het vliegveld geluncht bij Starbucks: cappucino & een warm broodje kaas/tonijn. Dan kom ik er pas achter dat mijn vlucht een uur later vertrekt dan toen ik een half jaar geleden boekte. Nu is het dus nog een extra uurtje hangen tot 15.05.

De vlucht zelf blijkt 2,5 uur te duren (er is een uur tijdverschil met Indonesi?). Ik zit in mijn eentje voorin een vrij leeg vliegtuig.

In Yogyakarta gaat het verder allemaal vlot: een visum kopen voor 25 dollar, door de douane, wat Maleisisch geld inruilen voor de eerste 250.000 Indonesische rupees (20 EUR) en een taxi naar het hotel. Binnen een half uur zit ik op mijn chique kamer (met internet en balkon, maar zonder ligbad!).

In de avond een eerste rondje door de omgeving van het hotel gemaakt. Niet veel aantrekkelijke restaurants gezien, dus maar aan het buffet in het hotel (11 EUR).

Tussen de middag geluncht in een winkelcentrum (mie-met-van-alles plus sinaasappelsap, 1.50 EUR), en daar ook een extra Engels leesboek gekocht.

’s Avonds gegeten in het nieuwe Amplaza winkelcentrum: gegrilde kipfilet, fruitsalade en vers mangosap (3 EUR). Weer met hetzelfde busje als vanochtend heen en terug.

Vervolgens naar het Paleis van de Sultan, waar ik het deel bekeken heb dat ik afgelopen woensdag niet kon vinden. Toch wel erg mooi. Vervolgens geluncht met een salade in het Via Via caf?.

Om half 3 met een taxi naar het wereldberoemde boeddhistische heiligdom Borobudur (werelderfgoed #4). Daar tegen zonsondergang 2 uur rondgekeken. Om half 7 terug in Yogya, en weer gegeten ‘aan de overkant’.

Onderweg vallen de vele godenbeeldjes, tempels en offeringen op: het Hindoeïsme is hier duidelijk een levende cultuur. En veel toeristen!

’s Avonds heerlijk gegeten bij Batan Waru voor maar liefst 120.000 rupiah (8 EUR).

’s Avonds Crispy Duck (gegrilde eend) gegeten bij een restaurantje aan de overkant. Eindelijk weer eens rond de 50.000 rupiah kwijt (3,5 EUR).

Laat in de middag richting de Goa Gajah (Olifantengrot) gewandeld, maar ik kon het niet vinden! Morgen nog maar een keer proberen, in ieder geval weer een uurtje lekker gewandeld.
’s Avonds weer gegeten bij Batan Waru, en gekletst met een Nederlands stel. In het donker naar huis omdat vanaf 6 uur de stroom in heel Ubud was uitgevallen. Dat valt nog niet mee met alle gaten in de trottoirs.

Om kwart over 10 ging het licht weer aan, en gelukkig ook de airco voor een goede nachtrust.

Om 13 uur komt de taxichauffeur me ophalen voor een bezoek aan Goa Gajah (Olifantengrot), een mogelijk nieuw werelderfgoed, en Tanah Lot (tempel).
Vervolgens direct door naar het vliegveld.
Vlucht Denpasar (Bali) – Kuala Lumpur: 3 uur (AirAsia, 19.15-22.15). Daarna nog een uur met de Skybus naar Kuala Lumpur centrum. Daar om 12 uur ’s avonds ingechekt in het hotel.

Nachtvlucht met de KLM 23.05-5.45. Weer een helemaal vol vliegtuig. Helaas moest ik weer tussen het gewone volk gaan zitten, na de luxe op de heenreis. Maar matig kunnen slapen.