We reizen met de catamaran in 2,5 uur van Dar es Salaam naar Zanzibar-Stad. Een heel andere wereld dan het vasteland van Tanzania. Beide delen zijn ook nog maar sinds 1964 samen. Zanzibar heeft een heel eigen geschiedenis doorgemaakt, is geregeerd door sultans uit Oman en nam een strategische plek in in de specerijen- en slavenhandel.
Het oude centrum van Zanzibar-Stad heet Stone Town. De architectuur is hier een mix van Arabische, Perzische, Indiase, Europese en Afrikaanse elementen. De stad ligt op een schiereiland en je kijkt dus veelal uit over de zee. Naast vrachtschepen en veerboten zie je ook regelmatig traditionele dhows.
Aan de “boulevard” liggen de meest monumentale oude panden. Ze zijn voor Europese begrippen trouwens niet echt oud, pas vanaf circa 1830 werd hier in steen gebouwd. Ze staan nog wel fier overeind: het oude ziekenhuis, het paleis van de sultan, het House of Wonders en het fort. Overal kun je naar binnen, meestal na betaling van 3 US dollar.
Het paleis lijkt nog wel in de beste staat te zijn (de rest is een beetje op Indiase wijze vol gratie aan het vervallen). Ik krijg er een rondleiding van een gids. Het werd bewoond door de sultans van Zanzibar, die oorspronkelijk uit Oman stamden. Veel aandacht is er voor prinses Salme, een dochter van de sultan die met een Duitser trouwde en ook in Duitsland ging wonen. Het hele interieur doet trouwens erg Europees aan, met luxe zitkamers en eetzaal.
De oude huizen in de stad zijn nog meer in verval geraakt. Wel zijn de karakteristieke uit hout gesneden deuren vaak nog bewaard gebleven. Van binnen is er echter niets meer. Hele families lijken er nu tijdelijk onderdak te hebben gevonden. Krakers?
Het leukste deel van Stone Town is het gebied tussen de “boulevard” en de overdekte markt. Hier zijn ontelbare kronkelige steegjes waar geen auto’s kunnen komen. De markt zelf heeft veel grote vissen zoals barracuda’s en natuurlijk fruit.
In de straatjes zijn souvenirwinkels, ambachtslieden en praktische winkels voor de lokale bevolking. Het doet allemaal erg Arabisch / Aziatisch aan: ik moet regelmatig terugdenken aan Kathmandu of Jerusalem. Verstopt zitten ook moskeeën, twee kerken en badhuizen. Het heeft geen zin om je hier aan een route vast te houden, ronddwalen is leuk genoeg.
Je loopt hier ook op je gemak in je eentje rond. Af en toe roept een verkoper dat je in zijn winkel moet kijken, maar als je voorbijloopt komen ze je echt niet achterna. Ook van “gidsen” die met je mee willen lopen en van alles willen laten zien heb ik geen last gehad. 99% van de bevolking van Zanzibar is islamitisch, en de meeste vrouwen gaan dan ook gesluierd (variërend van een vrolijke hoofddoek tot helemaal van top tot teen in het zwart).
In het labyrinth van het oude centrum staat ook de zeer Europees uitziende Anglicaanse kerk. Deze is gebouwd op het terrein waar vroeger slaven werden gevangen gehouden en verhandeld (door Arabieren en andere Afrikanen). Er is nu een monument ter nagedachtenis aan die slaventijd. Ook kun je twee kelders bezoeken waar respectievelijk 50 mannen en 75 vrouwen en kinderen gevangen werden gehouden voor ze verkocht werden. Het zijn lage en benauwde ruimtes, met nauwelijks daglicht of frisse lucht. En dat in die hitte die hier altijd is.