Om 8 uur vertrekken we voor de lange safari-dag door de Serengeti. Onze lodge, de Ndutu Lodge, ligt buiten de grenzen van het park en daarom moeten we eerst een eindje over de vlakte rijden tot we bij de Naabi Hill Gate aankomen. Onderweg zien we overigens al volop dieren, vooral heel veel gazelles en de eerste hyena.

De Serengeti lijkt één grote droge vlakte te zijn, maar verstopt is er toch nog een kleine waterpoel. Daarin liggen dicht op elkaar een twintigtal nijlpaarden ondergedompeld. Het lijkt net een groep stenen omdat ze hun kop onder het water hebben. Maar heel af en toe komen ze even met hun neusvleugels boven het water uit.

De eerste echte roofdieren die we zien zijn de cheetahs. Eerst vier van veraf, en dan nog eens twee redelijk dichtbij. Ze zaten onder een boom maar als ze de jeeps zien lopen ze langzaam weg.

Er zitten ook heel veel verschillende soorten herten en antilopen in het park. Naast de alomtegenwoordige gazelles zijn dat impala’s, hartebeesten en de Bohor reebok. Ze staan allemaal in kleine groepjes langs de zandwegen die we met de jeeps moeten volgen. Als een jeep stopt kijken ze even op en trekken zich een beetje terug, maar echt schichtig zijn ze niet.

Dan is het tijd geworden voor de zoektocht naar leeuwen. Zoeken is hier een relatief begrip, want de jeepchauffeurs hebben allemaal een ‘bakkie’ waarmee ze elkaar op de hoogte houden. Ook tegemoetkomende jeeps wordt vaak om informatie gevraagd. Een groepje van vier leeuwen blijkt heerlijk in de schaduw onder een grote boom te liggen. Het zijn twee mannetjes en twee vrouwtjes, die niet op of om kijken hoewel er drie jeeps pal voor hun neus zijn gestopt. Het is onwaarschijnlijk hoe dichtbij je kunt komen, maar ze zijn voor niemand bang en ook gewend aan de vele jeeps.

Een eindje verderop ligt er nog een stel. Dit keer op hun favoriete uitkijkpost – een ‘kopje’ (uitstekende rotspartij in het vlakke land).

Na een lunch bij het bezoekerscentrum (daar kun je ook even de benen strekken want in het park mag je de jeep niet uit), spreken we uit dat we nog graag een luipaard zouden willen zien. “Als je geluk hebt, gaat dat lukken”, zegt onze chauffeur Mouni. En warempel, nog geen 10 minuten stuiten we op een hele file van jeeps.

In een boom hangt op een tak heel lui een luipaard. Hij zit vrij dichtbij, je kunt met het blote oog nog zijn gevlekte huid zien. We blijven er een hele tijd staan kijken, maar meer bewegen doet-ie niet dan alleen eens een poot verleggen. Toch het hoogtepunt van de dag, want luipaarden zijn vrij zeldzaam te zien.

Op de terugrit treffen we nog twee ruziemakende olifanten. Een jeep is er wat ongelukkig midden tussenin terecht gekomen, maar de grote beesten hebben alleen maar oog voor elkaar. Ze zijn alleen maar aan het dreigen: dan doet de een weer een paar stappen vooruit en trekt de ander zich ietsje terug. Even later is het weer andersom. Op een gegeven moment trapt de één van woede een boom omver alsof het een takje is. Tot een gevecht komt het niet, de reuzen houden het bij dreigen.